Sarissa
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6034.23.1.02Abstrakt
W ostatnim okresie daje się zauważyć wzrost zainteresowania wojskowością czasów Filipa II Macedońskiego i Aleksandra III. Jedno z czołowych miejsc wśród studiowanych zagadnień zajmuje problem sarissy.
W pracy podjęto próbę wskazania elementów sarissy w materiale archeologicznym. W pierwszej kolejności analizowano kwestię grotu oraz drzewca sarissy. Dane archeologiczne zestawiono z tekstami Ksenofonta, Diodora, Plutarcha, Grattiusa oraz Teofrasta. Zwrócono uwagę na zawarte w nich niejasności, a także odniesiono się do szeregu dotychczasowych błędnych interpretacji.
W efekcie sądzić można, że macedońska sarissa to broń o takich samych cechach jak pika znana z czasów późniejszych. Dlatego też w artykule odniesiono się wielokrotnie do broni nowożytnej. W związku z powyższym wykazano na przykład, iż nic mają podstawy sądy o dużych grotach broni Macedończyków.
Pobrania
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.