Adaptacja prezydenckiego systemu rządów w państwach Azji Południowo-Wschodniej na tle literatury anglojęzycznej
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6069.104.08Słowa kluczowe:
prezydent, system prezydencki, Azja Południowo-Wschodnia, model prezydentury, demokratyzacjaAbstrakt
System prezydencki jest krytykowany od dawna, szczególnie przez przedstawicieli nauk politycznych. System ten charakteryzuje rygorystyczny podział (separacja) władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz połączenie funkcji prezydenta i szefa rządu. W myśl tych zasad prezydentowi (jako organowi władzy wykonawczej) przysługuje pełnia władzy wykonawczej oraz zwolnienie z odpowiedzialności przed parlamentem. Krytycy twierdzą, że jest to system prowadzący do braku stabilności władzy. Ostatnie badania prowadzone w tym zakresie nad ustrojami państw Azji Południowo-Wschodniej, które przyjęły prezydencki system rządów, zdają się przeczyć tej tezie. W konsekwencji prezydencki system rządów ma swych zwolenników i przeciwników, mocne i słabe strony. Niemniej jego cechy charakterystyczne same w sobie nie uniemożliwiają zbudowania trwałej demokracji prezydenckiej. Jak prezydencki system rządów będzie funkcjonował w praktyce, nie zależy wyłącznie od przyjętych formalnych ram instytucjonalnych, ale także od tak zmiennych i nieoczywistych czynników, jak osobowość aktorów sceny politycznej, system partyjny czy – nie tylko ogólne – kwestie kulturowe.
Pobrania
Bibliografia
Antoszewski, Andrzej. 2014. „System polityczny jako przedmiot badań politologii i nauki prawa konstytucyjnego”. W Rozprawa o metodzie prawa i polityki. 13–28. Red. Mirosław Sadowski, Aleksandra Spychalska, Katarzyna Sadowa. Wrocław: Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydawnictwo Beta-Druk.
Google Scholar
Beuman, Lydia M. 2016. Political Institutions in East Timor: Semi-presidentialism and Democratisation. Abingdon: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315668772
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315668772
Bünte, Marco. Mark R. Thompson. 2023. Presidentialism and Democracy in East and Southeast Asia. New York: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781003211822
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781003211822
Cheibub, Jose Antonio. 2007. Presidentialism, Parliamentarism and Democracy. Cambridge: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511813344
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1017/CBO9780511813344
Dahl, Robert. 1991. Modern Political Analysis. Prentice Hall: Englewood Cliffs.
Google Scholar
Dressel, Bjorn, Presidential Democracies in Asia Reflections from Indonesia and the Philippines DRAFT (forthcoming, Routledge Handbook on Asian Parliaments, edited by Rehan Abeyratne and Po Yen Yap. https://www.academia.edu/50950808/Presidential_Democracies_in_Asia_Reflections_from_Indonesia_and_the_Philippines_DRAFT_forthcoming_Routledge_Handbook_on_Asian_Parliaments_edited_by_Rehan_Abeyratne_and_Po_Yen_Yap?email_work_card=title (dostęp: 28.01.2023). https://doi.org/10.4324/9781003109402-7
Google Scholar
Dressel, Bjorn. Fakhridho Susilo. 2023. „Presidential Democracies in Asia”. W Handbook on Asian Parliaments. Red. Rehan Abeyratne, Po Yen Yap. Abingdon–New York: Routledge.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781003109402-7
Dressel, Bjorn. Francis Fukuyama. Boo-Seung Chang. 2005. „Facing the Perils of Presidentialism?” Journal of Democracy 16: 102–116. https://doi.org/10.1353/jod.2005.0026
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1353/jod.2005.0026
Ellis, Andrew. Kirsti Samuels. 2021. Making Presidentialism Work: Sharing and Learning from Global Experience: A Summary of the International IDEA/UNAM Workshop. Stockholm: UNAM/IDEA. https://www.idea.int/publications/catalogue/making-presidentialism-work-sharing-and-learning-global-experience (dostęp: 3.02.2023).
Google Scholar
Fabbrini, Sergio. 1995. „Between Parliamentarism and Presidentialism: A Comparative Perspective on Governmental Systems”. Journal of Behavioral and Social Sciences 2: 109–129.
Google Scholar
Fabbrini, Sergio. 1999. „The American System of Separated Government: An Historical-Institutional Interpretation”. International Political Science Review 20: 95–116. https://doi.org/10.1177/0192512199201005
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1177/0192512199201005
Jung, Jai Kwan. Christopher J. Deering. 2013. „Constitutional Choices: Uncertainty and Institutional Design in Democratising Nations”. International Political Science Review 11: 60–77. https://doi.org/10.1177/0192512113503929
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1177/0192512113503929
Kasuya, Yuko. 2013. Presidents, Assemblies and Policy-making in Asia. Basingstoke: Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1057/9781137315083
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1057/9781137315083
Linz, Juan. 1994. „Presidential or Parliamentary Democracy: Does It Make a Difference”. W The Failure of Presidential Democracy. Red. Juan Linz. Arturo Valenzuela, Baltimore: Johns Hopkins University Press. https://doi.org/10.56021/9780801846397
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.56021/9780801846397
Mainwaring, Scott. Matthew Shugart. 1997. Presidentialism and Democracy in Latin America. Cambridge: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9781139174800
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1017/CBO9781139174800
Michalak, Anna. 2017. Systemy konstytucyjne wybranych państw Azji Południowo-Wschodniej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. https://doi.org/10.18778/8142-537-7
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.18778/8142-537-7
Stokes, Susan C. 2013. Political Clientelism: The Oxford Handbook of Political Science. Oxford: Oxford University Press.
Google Scholar
Whittington, Keith E. 2007. „Constitutional Theory as Political Science”. W Constitutional Theory: Arguments and Perspectives. Red. Michael J. Gerhardt, Stephen M. Griffin, Thomas D. Rowe, Jr. Newark, NJ: LexisNexis.
Google Scholar
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.