Heurystyki prawnicze a pozytwizacja prawa w dyskursie dogmatycznym

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6069.100.07

Słowa kluczowe:

heurystyka prawnicza, dogmatyka prawa, pozytywizacja prawa, argumentacja prawnicza

Abstrakt

Powszechna opinia, że tekst prawa nie wyznacza jego zastosowania prowadzi do zrozumienia roli dogmatyki prawniczej i praktyki orzeczniczej w rozwiązaniu tego problemu. Wspólne pole tematyczne obu obszarów działalności prawników pozwala wyodrębnić dyskurs dogmatyczny, w którym prawo jest pozytywizowane poprzez utrwalanie stosowalnych (operatywnych) wzorów rozwiązywania problemów prawnych. Wzory te powstają przez odwołania do tekstowości, językowości prawa i systemowości prawa, ale również do historii samego dyskursu. Pozytywizacja prawa jest wynikiem określonych heurystyk prawnych, polegających na łączeniu znaczeń, oczekiwań, wartości i istniejących praktyk w rozwiązywaniu problemów prawnych. Heurystyka prawnicza nie sprowadza się do metody, jest raczej ramą, kontekstem i zespołem warunków poznania nakierowanego na rozwiązywanie praktycznych problemów.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Aarnio, Aulis. 1984. “Paradigms in Legal Dogmatics.” In Theory of Legal Science. Edited by Aleksander Peczenik et al. 25–38. Dordrecht: Springer. https://doi.org/10.1007/978-94-009-6481-5_4
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/978-94-009-6481-5_4

Alexy, Robert. 1993. “Justification and Application of Norms.” Ratio Juris 6(2): 157–170. https://doi.org/10.1111/j.1467-9337.1993.tb00144.x
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-9337.1993.tb00144.x

Atienza, Manuel. Juan Ruiz Manero. 1998. A Theory of Legal Sentences. Dordrecht: Kluwer Academic Publisher. https://doi.org/10.1007/978-94-007-0848-8
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/978-94-007-0848-8

Broekman, Jan M. 1985. “The Minimum Content of Positivism. Positivism in the Law and in Legal Theory.” Rechtstheorie 16(4): 349–366.
Google Scholar

Gadamer, Hans-Georg. 2004. Truth and Method. London: Continuum.
Google Scholar

Günther, Klaus. 1989. “A Normative Conception of Coherence for a Discursive Theory of Legal Justification.” Ratio Juris 2(2): 155–166. https://doi.org/10.1111/j.1467-9337.1989.tb00034.x
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-9337.1989.tb00034.x

Hartman, Jan. 2011. Heurystyka filozoficzna. [Philosophical Heuristics]. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Google Scholar

Leszczyński, Jerzy. 2010. Pozytywizacja prawa w dyskursie dogmatycznym. [Positivisation of Law in Legal Dogmatic Discourse]. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.
Google Scholar

Peczenik, Aleksander. 2005. Scientia Iuris. Legal Doctrine as Knowledge of Law and as a Source of Law. Dordrecht: Springer.
Google Scholar

Smits, Jan M. 2015. “What is Legal Doctrine? On the Aims nad Methods of Legal-Dogmatic Research.” Maastricht European Private Law Institute Working Papers 06: 207–228. https://doi.org/10.1017/9781316442906.006
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1017/9781316442906.006

Tuori, Kaarlo. 2016. Critical Legal Positivism. New York: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315258867
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.4324/9781315258867

Ziembiński, Zygmunt. 1980. Podstawowe problemy prawoznawstwa. [Basic Problems of Jurisprudence]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Google Scholar

Zirk-Sadowski, Marek. 1998. Prawo a uczestniczenie w kulturze. [Law and Participation in Culture]. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Google Scholar

Opublikowane

2023-03-29

Jak cytować

Leszczyński, J. (2023). Heurystyki prawnicze a pozytwizacja prawa w dyskursie dogmatycznym. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica, 100, 83–92. https://doi.org/10.18778/0208-6069.100.07