Rozkład nierówności według regionów w Polsce i we Włoszech

Abstrakt

Redukcja różnic między regionami Europy była głównym celem polityki “zrównoważonego rozwoju”, której założenia znalazły się już w tzw. Traktatach Rzymskich (1957). Postępujący proces integracji europejskiej tworzył wciąż nowe instrumenty i inicjatywy (tzw. mechanizmy solidarności), wyrażające dążenie do niwelowania ekonomicznej i społecznej nierównowagi między regionami. Okazało się jednak, że różnice między regionami biednymi i bogatymi w wielu krajach wcale się nie zmniejszają, a spowolnienie gospodarcze spowodowało odwrócenie pozytywnych tendencji nawet w krajach relatywnie najbardziej rozwiniętych. Różnice między regionami (NUTS -Nomenclature of Territorial Units for Statistics) można mierzyć z punktu widzenia rozwoju demograficznego, poziomu dochodów i zamożności, sytuacji na rynku pracy, edukacji itp. Głównym celem prezentacji jest analiza porównawcza różnic regionalnych w Polsce i we Włoszech, biorąc pod uwagę rozkłady dochodów gospodarstw domowych.Parametry tych rozkładów, a w szczególności miary nierówności i ubóstwa, oszacowane zostały dla jednostek terytorialnych na poziomie NUTS 1 i NUTS 2 na podstawie danych pochodzących z badań reprezentacyjnych prowadzonych przez GUS, Istat oraz Bank of Italy. Przeprowadzono następnie analizę wpływu różnic między regionami oraz różnic wewnątrz regionów na całkowitą nierównomierność rozkładu dochodów w każdym z analizowanych krajów, wykorzystując do tego celu dekompozycję współczynnika Giniego według podpopulacji. Pozwoliło to na wykrycie istotnych różnic w rozkładzie nierówności dochodowych w Polsce i we Włoszech, mimo zbliżonego poziomu współczynnika Giniego.