Publicystyka z zakresu muzyki poważnej w polskich mediach ogólnopolskich i regionalnych

Abstrakt

Analiza przekazów publicystycznych o tematyce muzycznej w polskich mediach wskazuje, że w prasie ogólnotematycznej oraz w radiu i telewizji artykułów i audycji tego gatunku jest stosunkowo niewiele. Znaczące miejsce zajmują one w prasie kulturalnej oraz stricte muzycznej, w radiu i TV natomiast pojawiają się głównie u nadawców publicznych. Autorka analizuje wybrane tytuły prasowe, funkcjonujące w nich gatunki i ich zawartość treściową, zwracając uwagę na to, że dotychczasowe funkcje prasy w tym zakresie w coraz większym stopniu przejmuje internet (fora internetowe, blogi muzyczne). W prasie zauważa się ograniczenie różnorodności muzycznych gatunków publicystycznych – najczęstsze to recenzja i wywiad. Autorami tekstów są często osoby niedoświadczone, niejednokrotnie bez specjalistycznego wykształcenia. Ograniczanie ilości publicystyki muzycznej związane jest z tym, że przekazy tego typu interesują stosunkowo niewielką grupę osób, nadawcy medialni zaś, zgodnie z prawami rynku, dostosowują się do gustów większości. Przy analizie tego zagadnienia istotna jest zatem perspektywa odbiorcy. Zainteresowanie publicystyką muzyczną zależy od aktywności kulturalnej, a ta związana jest z poziomem powszechnej edukacji i kultury muzycznej w kraju. Polska ma niewielkie tradycje w zakresie aktywnego udziału w kulturze muzycznej, co odróżnia ją m.in. od sąsiednich Niemiec. Rezygnacja z publicystyki muzycznej byłaby dużą stratą, gdyż przekazy tego typu pełnią szereg istotnych funkcji, m.in. kulturotwórcze i opiniotwórcze.