Zarządzanie agencjami ratingowymi – zmodyfikowany model „emitent płaci”

Patrycja Chodnicka-Jaworska

doi:10.18778/0208-6018.331.04

Autor

Patrycja Chodnicka-Jaworska Uniwersytet Warszawski, Wydział Zarządzania, Katedra Systemów Finansowych Gospodarki

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6018.331.04

Słowa kluczowe:

agencja ratingowa, credit rating, model „inwestor płaci", model „emitent płaci”

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza aktualnych przepisów regulujących działalność agencji ratingowych stosowanych w krajach Unii Europejskiej oraz Stanach Zjednoczonych, a także odpowiedź na pytanie, który z modeli: „emitent płaci” czy „inwestor płaci” jest lepszy z punktu widzenia funkcjonowania rynku finansowego i w związku z tym zbudowanie autorskiego modelu zarządzania agencją ratingową. Dokonano również przeglądu literatury dotyczącej aktualnych modeli zarządzania ryzykiem. Następnie zaprezentowano bieżące trendy i propozycje zmian w przepisach. Opisano modele „emitent płaci” i „inwestor płaci” oraz przedstawiono autorski model zarządzania agencja ratingową przy uwzględnieniu czterech graczy, a mianowicie: inwestora, emitenta, agencji ratingowej oraz instytucji nadzorczej. Postawiono hipotezę badawczą, że wprowadzenie regulacji prawnych dotyczących agencji ratingowych oraz credit ratingów poprawia wypłatę społeczną oraz podnosi jakość prezentowanych not.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Becker B., Milbourn T.T. (2011), How did increased competition affect credit ratings?, „Journal of Financial Economics”, vol. 101, s. 493–514, doi: 10.3386/w16404.
Google Scholar

Behn M., Haselmann R., Vig V . (2014), Limits of model based regulation, „LBS Working Paper”, no. 27, s. 1–48.
Google Scholar

Bolton P., Freixas X., Shapiro J. (2012), The credit ratings game, „Journal of Finance”, vol. 67(1), s. 85–111, doi: 10.3386/w14712.
Google Scholar

Bongaerts D. (2014), Alternatives for issuer – paid credit rating agencies, „ECB Working Paper”, vol. 1703, August.
Google Scholar

Bongaerts D., Cremers K., Goetzmann W. (2012), Tiebreaker: Certification and multiple credit ratings, „Journal of Finance”, vol. 67(1), s. 113–152, doi: 10.1111/j.1540–6261.2011.01709.
Google Scholar

Camanho N., Deb P., Liu Z. (2012), Credit rating and competition, „LSE Working Paper”, no. 653, s. 1–42.
Google Scholar

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/14/UE z dnia 21 maja 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2003/41/WE w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami, dyrektywę 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) i dyrektywę 2011/61/ UE w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w odniesieniu do nadmiernego polegania na ratingach kredytowych.
Google Scholar

Ellul A., Jotikasthira P., Lundblad C.T. (2011), Regulatory pressure and fire sales in the corporate bond market, „Journal of Financial Economics”, vol. 101(3), s. 596–620, doi: 10.1016/j.jfineco.2011.03.020.
Google Scholar

Griffin J.M., Nickerson J., Tang D.Y. (2013), Rating shopping or catering? An examination of the response to competitive pressure for CDO credit ratings, „Review of Financial Studies”, vol. 26(9), s. 2270–2310, doi: 10.1093/rfs/hht036.
Google Scholar

Kashyap A.K., Kovrijnykh N. (2013), Who should pay for credit ratings and how?, „NBER Working Paper”, no. 18923.
Google Scholar

Kisgen D.J., Strahan P.E. (2010), Do regulations based on credit ratings affect a firm’s cost of capital?, „Review of Financial Studies”, vol. 23(12), s. 4324–4347, doi: 10.1093/rfs/hhq077.
Google Scholar

Komisja Europejska (2014), Sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego dotyczące wykonalności utworzenia sieci mniejszych agencji ratingowych, COM/2014/0248.
Google Scholar

Komitet Stabilności Finansowej (2014), Thematic Review of the FSB Principles for Reducing Reliance on CRA Ratings – Final Report.
Google Scholar

Mathis J., McAndrews J., Rochet J.‑C. (2009), Rating the Raters: Are reputation concerns powerful enough to discipline rating agencies?, „Journal of Monetary Economics”, vol. 56, s. 657–674.
Google Scholar

Opp C.C., Opp M.M., Harris M. (2013), Rating agencies in the face of regulation, „Journal of Financial Economics”, vol. 108(1), s. 46–61, doi: 10.1016/j.jfineco.2012.10.011.
Google Scholar

Pagano M., Volpin P. (2010), Credit ratings failures and policy options, „Economic Policy”, vol. 25(62), s. 401–431, doi: 10.1002/9781444390261.ch6.
Google Scholar

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 272/2012 z dnia 7 lutego 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od agencji ratingowych.
Google Scholar

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 946/2012 z dnia 12 lipca 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do przepisów proceduralnych dotyczących grzywien nakładanych na agencje ratingowe przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, w tym przepisów dotyczących prawa do obrony i przepisów tymczasowych.
Google Scholar

Rozporządzenie delegowane Komisji Europejskiej (UE) 2015/1 z dnia 30 września 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących okresowych sprawozdań o opłatach pobieranych przez agencje ratingowe, na potrzeby bieżącego nadzoru prowadzonego przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
Google Scholar

Rozporządzenie delegowane Komisji Europejskiej (UE) z dnia 30 września 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących prezentacji informacji, które agencje ratingowe udostępniają Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
Google Scholar

Rozporządzenie delegowane Komisji Europejskiej (UE) 2015/3 z dnia 30 września 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie ujawniania informacji na temat instrumentów finansowych będących wynikiem sekurytyzacji.
Google Scholar

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych.
Google Scholar

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 513/2011 z dnia 11 maja 2011 r. dotyczące zmiany rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych.
Google Scholar

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 462/2013 z dnia 21 maja 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych.
Google Scholar

Sangiorgi F., Sokobin J., Spatt C. (2009), Credit‑rating shopping, selection and the equilibrium structure of ratings, „Carnegie Mellon University Working Paper”.
Google Scholar

Skreta V., Veldkamp L. (2009), Ratings shopping and asset complexity: A theory of ratings inflation, „Journal of Monetary Economics”, vol. 56(5), s. 678–695, doi: 10.3386/w14761.
Google Scholar

Xia H. (2014), Can investor‑paid credit rating agencies improve the information quality of issuer‑paid rating agencies?, „Journal of Financial Economics”, vol. 111(2), s. 450–468, doi: 10.1016/j.jfineco.2013.10.015.
Google Scholar