Dostępność piesza i transportem indywidualnym do parków w Turku i Koninie

Autor

  • Marta Borowska-Stefańska Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk Geograficznych, Instytut Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej, 90-142 Łódź, ul. Kopcińskiego 31
  • Marta Wojtczak Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk Geograficznych i Wydział Zarządzania

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-8403.08.10

Słowa kluczowe:

tereny zieleni, parki, Turek, Konin dostępność, izochrony

Abstrakt

W artykule za cel przyjęto ocenę dostępności pieszej oraz transportem indywidualnym parków zlokalizowanych w granicach Turku i Konina. Na analizowanych obszarach zinwentaryzowano 11 parków w tym pięć w Turku a sześć w Koninie. Wynikiem analiz było przedstawienie powierzchni zabudowy mieszkaniowej w izochronach 0–5 minut; 5–10 minut oraz 10–15 minut od parków. W tym celu wykorzystano dane pochodzące z Bazy Danych Obiektów Topograficznych (BDOT). Powyższe dane wskazują, że lepszą dostępnością pieszą jak i transportem indywidualnym, dla mieszkańców, charakteryzują się parki w Turku, na co wpływ ma fakt, że jest to miasto pięciokrotnie mniejsze pod względem powierzchni niż Konin, zaś liczba i powierzchnia parków w obu przypadkach jest porównywalna. Analizy te są niezwykle istotne, ponieważ dostępność terenów zieleni dla mieszkańców stanowi jeden ze wskaźników jakości środowiska miejskiego.

Bibliografia

Bochenek A., Jasiński T., Zastosowanie algorytmu Woronoja do określenia dostępności terenów zieleni w wybranych, dużych miastach Europy, [w:] Współczesne problemy i kierunki badawcze w geografii, t. 3, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, Kraków 2015, s. 17–27.
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Dostępność transportowa od straży pożarnych do obiektów społecznych zlokalizowanych na terenach zagrożonych powodziami w województwie łódzkim z wykorzystaniem analiz sieciowych, „Transport Miejski i Regionalny” 2016, nr 3, s. 30.
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wiśniewski S., Dostępność łódzkich parków w świetle transportu indywidualnego, zbiorowego i rowerowego, „Przegląd Komunikacyjny” 2018, nr 2, s. 9–16.
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wiśniewski S., Pedestrian accessibility to parks in Łódź, „Studia Miejskie” 2017, nr 27, s. 39–50.
Google Scholar

Borowska-Stefańska, M., Wojtczak, M., Zagospodarowanie parków w Turku i Koninie – studium porównawcze, „Biuletyn Uniejowski” 2018, t. 7, s. 119–133.
Google Scholar

Chojecka A., Zieleń miejska jako wielofunkcyjna przestrzeń publiczna na przykładzie Parku Śląskiego, „Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych – OL PAN”, 2013, t. IX/2, s. 10.
Google Scholar

Drop P., Gajewski P., Mackiewicz M., Zastosowanie danych OpenStreetMap oraz wolnego oprogramowania do badań dostępności komunikacyjnej w skali lokalnej, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica” 2013, nr 14, s. 157–167.
Google Scholar

Durecka I., Parki jako element struktury przestrzennej miast Łódzkiego Obszaru Metropolitalnego. Praca doktorska, maszynopis. Wydział Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2017.
Google Scholar

Global Green Space Report, 2013, s. 7, http://www.greenspacereport.com/pdf/Husqvarna_Global_Green_Space_Report_2013.pdf [dostęp: 5.05.2019].
Google Scholar

Komornicki T., Śleszyński P., Rosik P., Pomianowski W., Stępniak M., Silka P., Dostępność przestrzenna jako przesłanka kształtowania polskiej polityki transportowej, „Biuletyn KPZK PAN” 2010, z. 241, 163 s.
Google Scholar

Korwel-Lejkowska B., Topa E., Dostępność parków miejskich jako elementów zielonej infrastruktury w Gdańsku, „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” 2017, nr 37, s. 63–75.
Google Scholar

Malczyk T., Wytyczne do projektowania zieleni na terenach zabudowanych, Nysa 2005.
Google Scholar

Prądzyńska D., Śmielak Ł., Rozmieszczenie przestrzenne terenów zieleni miejskiej w Słupsku, „Słupskie Prace Geograficzne” 2009, nr 6, s. 207–214.
Google Scholar

Śleszyński, Dostępność czasowa i jej zastosowania, „Przegląd Geograficznych” 2014, nr 86(2), s. 171–215.
Google Scholar

Sobczyńska K., Zieleń jako element współczesnego miasta i jej rola w przestrzeniach współczesnego Poznania, Praca doktorska, Poznań 2014, s. 13.
Google Scholar

Szczepańska M., Maćkiewicz B., Dziewiatowska A., Tereny zieleni a ceny nieruchomości mieszkaniowych w Poznaniu, „Biuletyn KPZK PAN” 2017, z, 266, s. 144.
Google Scholar

Trzaskowska E., Adamiec P., Zieleń obiektów handlowych i stref komercyjnych, „Problemy Rozwoju Miast” 2015, R. XII, z. III, s. 13–21.
Google Scholar

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2016, poz. 2134).
Google Scholar

Wiśniewski S., Zróżnicowanie dostępności transportowej miast w województwie łódzkim, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 2015.
Google Scholar

Zachariasz A., Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, Kraków 2006, s. 80.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2019-11-19

Jak cytować

Borowska-Stefańska, M., & Wojtczak, M. (2019). Dostępność piesza i transportem indywidualnym do parków w Turku i Koninie. Biuletyn Uniejowski, 8, 161–179. https://doi.org/10.18778/2299-8403.08.10

Numer

Dział

Articles