Dostępność piesza i samochodem do terenów zieleni urządzonej w gminie Uniejów

Monika Kozieł

doi:10.18778/2299-8403.13.05

Autor

Monika Kozieł

DOI:

https://doi.org/10.18778/2299-8403.13.05

Słowa kluczowe:

tereny zieleni urządzonej, gmina Uniejów, dostępność transportowa

Abstrakt

W artykule dokonano oceny dostępności pieszej i samochodem do terenów zieleni urządzonej w gminie Uniejów. Przedstawiono powierzchnię budynków mieszkalnych na obszarach wyznaczonych za pomocą izochron: 0–5 minut, 5–10 minut oraz 10–15 minut od terenów zieleni urządzonej. W tym celu wykorzystano dane pochodzące z Bazy Danych Obiektów Topograficznych (BDOT) oraz OpenStreetMap (OSM). Najlepsza dostępność piesza oraz samochodem do badanych obszarów zieleni urządzonej występuje w mieście Uniejów. Najsłabszą dostępność pieszą i samochodem do terenów zieleni urządzonej mają mieszkańcy północnej i zachodniej części gminy Uniejów. Analizy te są bardzo ważne, ponieważ dostępność do terenów zieleni urządzonej odgrywa kluczową rolę w życiu każdego człowieka.

Bibliografia

Bieroński J., Problem zieleni urządzonej w pasach drogowych w Polsce, „Problemy Ekologii Krajobrazu” 2005, t. 17, s. 194–204.
Google Scholar

Bochenek A., Jasiński T., Zastosowanie algorytmu Woronoja do określenia dostępności terenów zieleni w wybranych, dużych miastach Europy, [w:] J. Liro, M. Liro, P. Krąż (red.), Współczesne problemy i kierunki badawcze w geografii, t. 3, Kraków 2015, s. 17–27.
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Dostępność transportowa od straży pożarnych do obiektów społecznych zlokalizowanych na terenach zagrożonych powodziami w województwie łódzkim z wykorzystaniem analiz sieciowych, „Transport Miejski i Regionalny” 2016, nr 3, s. 28–32. https://doi.org/10.18778/7969-666-6
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wiśniewski S., Dostępność łódzkich parków w świetle transportu indywidualnego, zbiorowego i rowerowego, „Przegląd Komunikacyjny” 2018, nr 2, s. 9–16.
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wiśniewski S., Dostępność straży pożarnych do miejsc potencjalnych interwencji w powiecie poddębickim, „Biuletyn Uniejowski” 2017, t. 6, s. 189–206. https://doi.org/10.18778/2299-8403.06.12
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wiśniewski S., Pedestrian accessibility to parks in Łódź, „Studia Miejskie” 2017, nr 7, s. 39–50. https://doi.org/10.25167/sm2017.027.03
Google Scholar

Borowska-Stefańska M., Wojtczak M., Dostępność piesza i transportem indywidualnym do parków w Turku i Koninie, „Biuletyn Uniejowski” 2019, t. 8, s. 162–179. https://doi.org/10.18778/2299-8403.08.10
Google Scholar

Chojecka A., Znaczenie terenów zielonych w przestrzeni publicznej oraz ich wpływ na jakość życia miejskiego, „Rynek – Społeczeństwo – Kultura” 2014, nr 1(9), s. 48–54.
Google Scholar

Durecka I., Parki jako element struktury przestrzennej miast Łódzkiego Obszaru Metropolitalnego, praca doktorska, maszynopis, Wydział Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2017.
Google Scholar

Dyraga A., Kierunki przekształceń poprzemysłowych terenów zieleni urządzonej w Katowicach, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Architektura” 2012, z. 51, s. 107–115.
Google Scholar

Gadziński J., Beim M., Dostępność przestrzenna lokalnego transportu publicznego w Poznaniu, „Transport Miejski i Regionalny” 2009, t. 5, s. 10–16.
Google Scholar

Grabski M., Podgórski Z., Brykała D., Obiekty sportowo-rekreacyjne jako składniki krajobrazu kulturowego miasta Włocławek na początku XXI wieku, „Journal of Health Sciences” 2013, nr 3(15), s. 182–197.
Google Scholar

Komornicki T., Śleszyński P., Rosik P., Pomianowski W., Dostępność przestrzenna jako przesłanka kształtowania polskiej polityki transportowej, „Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN” 2010, nr 241, s. 16, 19.
Google Scholar

Korwel-Lejkowska B., Topa E., Dostępność parków miejskich jako elementów zielonej infrastruktury w Gdańsku, „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” 2017, nr 37, s. 63–75.
Google Scholar

Kurzyk P., Dostępność kościołów parafialnych dekanatu uniejowskiego w świetle transportu indywidualnego, „Biuletyn Uniejowski” 2021, t. 10, s. 201–218. https://doi.org/10.18778/2299-8403.10.07
Google Scholar

Niewiadomski A., Struktura i znaczenie terenów zieleni w Łodzi na tle dużych ośrodków miejskich w Polsce, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica” 2013, nr 12, s. 33–47. https://doi.org/10.18778/1427-9711.12.03
Google Scholar

Pawlikowska-Piechotka A., Rodzinne ogrody działkowe w Warszawie. Tradycja i współczesność, „MAZOWSZE Studia Regionalne” 2019, t. 29, s. 67–79. https://doi.org/10.21858/msr.29.03
Google Scholar

Prądzyńska D., Śmielak Ł., Rozmieszczenie przestrzenne terenów zieleni miejskiej w Słupsku, „Słupskie Prace Geograficzne” 2009, nr 6, s. 207–214.
Google Scholar

Sapińska P., Dostępność piesza, rowerowa i samochodowa do bibliotek w powiecie poddębickim, „Biuletyn Uniejowski” 2020, t. 9, s. 93–109. https://doi.org/10.18778/2299-8403.09.05
Google Scholar

Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego gminy Uniejów, Uniejów 2009.
Google Scholar

Szczepańska M., Maćkiewicz B., Dziewiatowska A., Tereny zieleni a ceny nieruchomości mieszkaniowych w Poznaniu, „Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN” 2017, nr 266, s. 142–158.
Google Scholar

Ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych, DzU z 2021 r., poz. 1073.
Google Scholar

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, DzU z 2023 r., poz. 1336 z późn. zm.
Google Scholar

https://bdl.stat.gov.pl/BDL/dane/teryt/tablica [dostęp: 28.03.2024].
Google Scholar