Sartre i problemy filozofii ekologii
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6107.08.05Abstract
Już sposób ujmowania relacji człowiek - przyroda w głównym nurcie europejskiej tradycji filozoficznej może uchodzić za antycypację współczesnych problemów ekologicznych. Wspomniawszy o biblijnym zaleceniu, by "ziemię czynić sobie poddaną”, o założeniach nowożytnej nauki i XlX-wiecznej filozofii społecznej, autor przechodzi do rozwinięcia kwestii tytułowej. Przedmiotem analizy stają się trzy aspekty stosunku Sartre'a do problemów filozofii ekologii: 1) widoczna w jego wczesnych pismach obojętność, a nawet wrogość wobec spraw ekologii; 2) Sartre i ekologia w Krytyce rozumu dialektycznego i 3) uwagi o Sartrowskiej etyce ekologicznej i filozofii historii, zwłaszcza na podstawie jego prac opublikowanych pośmiertnie.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nc-nd/4.0/88x31.png)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.