Ontyczność w filozofii Martina Heideggera

Abstract

Ontyczność służy Heideggerowi przede wszystkim do wskazania istotnej różnicy między jego "ontologią fundamentalną" a dotychczasową metafizyką. Heideggera pytanie o Bycie jest pytaniem o sens i prawdę Bycia. Cała dotychczasowa metafizyka kulminująca w ontyce ignoruje te pytania - interesuje ją byt już dany w złudnej bezpośredniości, byt którego własności można ująć pojęciowo i w ten sposób zawładnąć nim. Jednak nie osiąga się w ten sposób rozumienia Bycia, przeciwnie, zakryty zostaje jego sens. Fundamentalne staje się rozróżnienie między ontyką a ontologią w płaszczyźnie egzystencjalnej analizy Dasein. Ontyczny charakter Dasein zakorzeniony jest w ontologiczno-egzystencjalnej strukturze i poprzez którą odnosi się on do siebie samego i egzystuje dzięki rozumieniu Bycia. Nieredukowalna faktyczność Dasein skrywające i odsłaniająca zarazem prawdę Bycia jest więc jedynym punktem wyjścia do stawiania pytania o Bycie. Od ontyku Dasein do ontologii fundamentalnej przechodzi się po kole, gdzie w każdym punkcie faktyczność spotyka się i mija z rozumieniem prawdy Bycia.