Termin „transidiomatyczność” jako próba znalezienia adekwatnego lingwistycznego ujęcia dla niektórych wątków glottodydaktycznych

Andrey Babanov

doi:10.18778/0860-6587.27.04

Autor

Andrey Babanov Uniwersytet Państwowy w Sankt Petersburgu, Wydział Filologiczny, Katedra Filologii Słowiańskiej, ul. Universitetskaya Naberezhnaya 11, 199034 Sankt Petersburg, Rosja https://orcid.org/0000-0002-2093-4965

DOI:

https://doi.org/10.18778/0860-6587.27.04

Słowa kluczowe:

homonimia międzyjęzykowa, interkomprehensja, glottodydaktyka, języki słowiańskie

Abstrakt

Treścią artykułu jest propozycja terminologiczna mająca na celu uzupełnienie systemu pojęć charakteryzujących interakcję systemów językowych w różnych sytuacjach komunikowania się ich użytkowników, w tym w sytuacji przyswajania jednego z tych systemów (glottodydaktyka). Proponowany przez autora termin „transidiomatyczność” ma oznaczać właściwość elementu systemu językowego, która potencjalnie objawia się w komunikacji jako niekontrolowane przełączenie kodu językowego na skutek podobieństwa tego elementu do analogicznego elementu innego systemu językowego. „Transidiomatyczność” jest pojęciem nadrzędnym w stosunku do takiego pojęcia jak np. „homonimia międzyjęzykowa”, ponieważ po pierwsze zakłada nie tylko przełączenie kodu zakłócające komunikację (interferencja językowa), lecz także możliwość skutecznego wspierania komunikacji środkami zaczerpniętymi z innego systemu (pozytywny transfer językowy, interkomprehensja), a po drugie może być stosowane nie tylko do jednostek systemu leksykalnego, lecz do każdego innego poziomu systemu językowego (przy zastosowaniu odpowiedniego uściślenia nominacyjnego).

Bibliografia

Aleksandrova Z., 2010, Słowar’ sinonimow russkogo jazyka. Prakticzeskij sprawocznik, Moskwa.
Google Scholar

Gębal P.E., 2016, Interkomprehensja, strategie mediacyjne i nauczanie języków obcych, w: E. Lipińska, A. Seretny (red.), Tłumaczenie dydaktyczne w nowoczesnym kształceniu językowym, Kraków, s. 77–93.
Google Scholar

Hemming E., Klein H.G., Reissner Ch., 2011, English – the Bridge to the Romance Languages, Aachen.
Google Scholar

http://www.kongrespolonistow2016.us.edu.pl/panel_8.php [08.06.2020].
Google Scholar

Ignatyeva N., 2016, Frazeologiczeskaja meżjazykowaja omonimija kak istocznik interferencii, „Wiestnik Rossijskogo uniwersiteta drużby narodow. Russkij i inostrannyje jazyki i metodika ich priepodawanija”, nr 2, s. 22–27.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1007/s15016-016-5446-2

Jamet M.-Ch. (ed.), 2009, Orale e intercomprensione tra lingue romanze, Venezia.
Google Scholar

Kaleta R., 2014, Białorusko-polska homonimia międzyjęzykowa, Warszawa.
Google Scholar

Kusal’ K., 2002, Rosyjsko-polski słownik homonimów międzyjęzykowych, Wrocław.
Google Scholar

Kusal’ K., 2006, Russko-pol’skaja mieżjazykowaja omonimija kak leksikograficzeskaja problema, Sankt-Petersburg.
Google Scholar

Majewska M.B. (red.), 2017a, Wokół homonimii międzyjęzykowej, Warszawa
Google Scholar

Majewska M.B., 2017b, Homonimia międzyjęzykowa – ustalenia terminologiczne, słowiański dorobek leksykograficzny, w: M.B. Majewska (red.), Wokół homonimii międzyjęzykowej, Warszawa, s. 193–216.
Google Scholar

Pančiková M., 2005, Zradnosti pol’skej a slovenskej lexiky, Opole.
Google Scholar

Szapkina O., 1997, Podstawowe trudności w nauczaniu języka polskiego początkujących studentów rosyjskojęzycznych, w: W.T. Miodunka (red.), Nauczanie języka polskiego jako obcego. Materiały z I Konferencji Grupy „Bristol”, Kraków.
Google Scholar

Tezaurus terminologii translatorycznej, 1998, red. J. Lukszyn, Warszawa.
Google Scholar