Mowa nienawiści w dyskursie medialnym Białorusi po wyborach prezydenckich w 2020 roku

Abstrakt

Tematem niniejszego artykułu jest analiza użycia mowy nienawiści w dyskursie medialnym Białorusi w kontekście polaryzacji społecznej na tle kryzysu politycznego po wyborach prezydenckich w 2020 roku. Autorzy rozważają pojęcie mowy nienawiści, odnosząc się do różnych podejść do jej interpretacji. Powszechne użycie mowy nienawiści świadczy o głębokich wewnętrznych sprzecznościach w społeczeństwie białoruskim oraz podziale opartym na różnych wartościach. W badaniu przeanalizowano treści niektórych białoruskich mediów internetowych, kanałów telewizyjnych oraz mediów społecznościowych, które stosowały takie techniki jak oczernianie, dehumanizacja czy marginalizacja określonych grup lub jednostek. Badacze zwracają szczególną uwagę na różne kierunki, w których używana jest mowa nienawiści, rozróżniając konteksty wewnętrzny i zewnętrzny. W kontekście wewnętrznym mowa nienawiści potęgowała niestabilność społeczną i polaryzowała społeczeństwo. W przeciwieństwie do tego, w kontekście zewnętrznym mowa nienawiści służyła do budowania wizerunku wroga zewnętrznego, będąc narzędziem mającym na celu konsolidację społeczeństwa białoruskiego oraz mobilizację go przeciwko zewnętrznym zagrożeniom. Kryzys polityczny szczególnie działał jako katalizator napięcia w społeczeństwie, prowadząc do aktywnego użycia mowy nienawiści. Skierowane na wzbudzanie nienawiści i nietolerancji, takie materiały stanowią potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i stabilności w białoruskim społeczeństwie.