Podjęcie i wznowienie postępowania jako sposób powrotu do zakończonych postępowań w wyniku czynności wykrywczych podejmowanych przez policyjne Archiwa X
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6069.82.03Słowa kluczowe:
proces karny, podjęcie postępowania, wznowienia postępowania, przesłanki procesoweAbstrakt
Instytucja wznowienia i podjęcia umorzonego postępowania przygotowawczego mają kluczowe znaczenie w zakresie możliwości powrotu do zakończonego postępowania karnego. Zasady postępowania karnego, decydujące o sposobie jego prowadzenia, w pewnych stanach faktycznych wymuszają zakończenie postępowania na danym etapie. Czasami wynika to z pojawienia się względnej, a więc usuwalnej negatywnej przesłanki procesowej, czasami zaś z niemożności wykrycia sprawców przestępstwa. Kluczowe jest zatem ustalenie, jakie są warunki powrotu do zakończonego postępowania przygotowawczego. Czy jest to możliwe? Jaki jest zakres czasowy możliwej do podjęcia decyzji? W niniejszym artykule zostaje udzielona odpowiedź na te pytania. Skoncentrowano się przy tym na procesowych warunkach dopuszczalności powrotu do postępowania karnego. Omówiono zasady dotyczące wznowienia i podjęcia umorzonego postępowania w zależności od momentu jego zakończenia, a także organy uprawnione do działania, warunki działania prokuratora, rolę i miejsce Policji w systemie podejmowania decyzji. Powyższe elementy stanowią próbę umiejscowienia tych instytucji szczególnych w systemie ujawniania starych zbrodni popełnionych przez nieujawnionych sprawców.
Pobrania
Bibliografia
Cieślak, Marian. 1965. „Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego (I półrocze 1964 r.). Nowe Prawo 4.
Google Scholar
Cieślak, Marian, Zbigniew Doda. 1976. „Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie postępowania karnego (I półrocze 1976 r.). Palestra 12.
Google Scholar
Doda, Zbigniew. 1991. „Glosa do postanowienia SN z dnia 24 marca 1989 r., VI KZP 21/88”. Orzecznictwo Sądów Polskich 4: poz. 84.
Google Scholar
Doda, Zbigniew, Andrzej Gaberle. 1997. Kontrola odwoławcza w procesie karnym. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC.
Google Scholar
Gaberle, Andrzej. 1972. Umorzenie postępowania przygotowawczego w polskim procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Google Scholar
Grzegorczyk, Tomasz. 1980. „Wygaśnięcie prawa oskarżyciela publicznego do oskarżania”. Problemy Praworządności 2.
Google Scholar
Grzegorczyk, Tomasz. 1997. Strony, ich procesowi przedstawiciele i inni uczestnicy postępowania karnego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Google Scholar
Grzegorczyk, Tomasz. 2008. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Gutkowska, Elżbieta. 1977. „Problematyka ponownego wszczęcia umorzonego postępowania przygotowawczego”. Problemy Praworządności 1977: 7–35.
Google Scholar
Kaftal, Andrzej. 1959. „Na marginesie noweli do k.p.k. z dnia 18 czerwca 1959 r.”. Nowe Prawo 9.
Google Scholar
Kaftal, Andrzej. 1964. „O ponownym wszczęciu prawomocnie umorzonego postępowania karnego”. Służba MO 2.
Google Scholar
Kaftal, Andrzej. 1971a. „Kontrola prawomocnych orzeczeń w postępowaniu przygotowawczym”. Problemy Praworządności 5.
Google Scholar
Kaftal, Andrzej. 1971b. Kontrola prawomocnych orzeczeń w polskim procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Google Scholar
Kaftal, Andrzej. 1971c. „Glosa do wyroku 7 sędziów z dnia 20 lutego 1969 r.”. Państwo i Prawo 5.
Google Scholar
Kulesza, Monika. 1960. „Podjęcie i wznowienie umorzonego śledztwa lub dochodzenia”. Służba MO 5.
Google Scholar
Kurowski Michał, Dariusz Świecki, Barbara Augustyniak, Krzysztof Eichstaedt. 2015. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Lipczyńska, Monika, Ryszard Ponikowski. 1986. Mały komentarz do kodeksu postępowania karnego. Warszawa: PWN.
Google Scholar
Młynarczyk, Zbigniew. 1995. „Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym. Akt oskarżenia”. Prokuratura i Prawo 10.
Google Scholar
Murzynowski, Andrzej. 1970. „Podstawy wznowienia postępowania”. Nowe Prawo 7–8.
Google Scholar
Murzynowski, Andrzej. 1976, „Glosa do uchwały SN z dnia 31 października 1975 r., II KO 19/75. Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych 5: poz. 100.
Google Scholar
Prusak, Feliks. 1973. Pociągnięcie podejrzanego do odpowiedzialności w procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Google Scholar
Stefański, Ryszard. 2002. „Glosa do postanowienia Sadu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2001 r., III KKN 44/01”. Prokuratura i Prawo 5.
Google Scholar
Stefański, Ryszard, Jerzy Bartoszewski, Lech Gardocki, Zbigniew Gostyński, Stanisław M. Przyjemski, Ryszard A. Stefański, Stanisław Zabłocki. 2004. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Stefański, Ryszard, Piotr Hofmański (red.). 2016. System Prawa Karnego Procesowego. T. X. Postępowanie przygotowawcze. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Szyprowski, Bartłomiej. 1999. „Kontrola prawomocnych orzeczeń wydanych w postępowaniu przygotowawczym”. Prokuratura i Prawo 9.
Google Scholar
Śliwiński, Stanisław. 1959. „Przegląd orzecznictwa SN (prawo karne procesowe – IV kwartał 1958 r.)”. Państwo i Prawo 7.
Google Scholar
Tomaszewski, Paweł. 1994. „Niektóre problemy związane z podjęciem na nowo prawomocnie umorzonego postępowania przygotowawczego”. Wojskowy Przegląd Prawniczy 3–4.
Google Scholar
Tylman, Janusz. 1998. Postępowanie przygotowawcze w procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
Google Scholar
Tylman Janusz, Tomasz Grzegorczyk. 2010. Polskie postępowanie karne. Warszawa: LexisNexis.
Google Scholar
Waltoś, Stanisław. 1965. „Glosa do uchwały SN z dnia 4 czerwca 1964 r., VI KO 10/64. Państwo i Prawo 1.
Google Scholar
Włodyka, Stanisław. 1963. Organizacja wymiaru sprawiedliwości PRL. Warszawa: PWN.
Google Scholar