Turystyka piesza górska w Tatrzańskim Parku Narodowym
DOI:
https://doi.org/10.18778/0867-5856.26.1.08Słowa kluczowe:
turystyka aktywna, turystyka kwalifikowana, turystyka piesza górska, Tatrzański Park NarodowyAbstrakt
Tatrzański Park Narodowy jest najczęściej odwiedzanym parkiem narodowym w Polsce. W okresie najwyższej frekwencji (okres letni) pojawiają się tu zarówno turyści świadomi i odpowiednio przygotowani do górskiej wędrówki, jak i „przypadkowi”, kierujący się głównie bezrefleksyjną potrzebą „zaliczenia” najbardziej popularnych miejsc w najwyższych górach Polski. Artykuł opisuje specyfikę turystów pieszych górskich w Tatrzańskim Parku Narodowym w sezonie letnim, ze szczególnym uwzględnieniem struktury motywacyjnej oraz kwalifikacji w zakresie turystyki aktywnej.
Pobrania
Bibliografia
CIAPAŁA SZ., ZIELONKA T., KMIECIK-WRÓBEL J., 2010, Metody zapobiegania nielegalnej dyspersji turystów i związanej z nią erozji gleby w Tatrzańskim Parku Narodowym, „Folia Turistica”, 22, s. 67–89.
Google Scholar
CZYŻ M., 2010, Dlaczego chodzimy po górach? Czyli o motywach uprawiania sportów wysokogórskich w świetle publikacji Jana Alfreda Szczepańskiego, „Folia Turistica”, 23, s. 241–254.
Google Scholar
FENCZYN J., 2000, Motywy uprawiania turystyki górskiej przez studentów wyższych uczelni Krakowa, [w:] Edukacyjne dyskursy http://www.edukacyjne.dyskursy.univ.szczecin.pl/motywy.htm.
Google Scholar
FRYDRYCZAK B., 2007, Okiem turysty – pojęcie krajobrazu turystycznego, [w:] Turystyka i podróżowanie w aksjologicznej perspektywie, M. Kazimierczak (red.) AWF w Poznaniu, Poznań.
Google Scholar
Jak liczyliśmy punkty? IV Ranking Schronisk Górskich Magazynu n.p.m., 2015, „Magazyn Turystyki Górskiej, n.p.m.”, 8 (173), s. 99–108.
Google Scholar
KRZYMOWSKA-KOSTROWICKA A., 1997, Geoekologia turystyki i wypoczynku, PWN, Warszawa, ss. 239.
Google Scholar
KUREK W. (red.), 2007, Turystyka, PWN, Warszawa, s. 544.
Google Scholar
ŁOBOŻEWICZ T., 1983, Turystyka kwalifikowana, Wyd. PTTK „Kraj”, Warszawa, ss. 133.
Google Scholar
PARTYKA J., 2010, Ruch turystyczny w polskich parkach narodowych, „Folia Turistica”, 22, s. 9–23.
Google Scholar
MERSKI J., 2002, Turystyka kwalifikowana, Wyd. WSE, Warszawa, ss. 280.
Google Scholar
POCIASK KARTECZKA J., BAŚCIK M., CZUBERNAT S., 2007, Ruch turystyczny w Tatrzańskim Parku Narodowym w latach 1993–2005, [w:] Studia nad turystyką. Tradycje, stan obecny i perspektywy badawcze, W. Kurek, M. Mika (red.), Wyd. IGiGP Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, s. 271–279.
Google Scholar
POMFRET G., 2006, Mountaineering adventure tourists: a conceptual framework for research, „Tourism Management”, 27, s. 113–123.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1016/j.tourman.2004.08.003
PRÓSZYŃSKA-BORDAS H., 2013, Zróżnicowanie cech osób wędrujących w sezonie bezśnieżnym po górach średnich i niskich w Polsce na przykładzie turystów odwiedzających wybrane parki narodowe, „Studia i Monografie AWF we Wrocławiu”, 118, s. 64–82.
Google Scholar
WEBER K., 2001, Outdoor adventure tourism. A review of research approaches, „Annals of Tourism Research”, 28, 2, s. 360–377.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1016/S0160-7383(00)00051-7
WINIARSKI R., 1988, Kwestionariusz motywacji turystycznej (KMT): konstrukcja i charakterystyka psychometryczna, „Problemy Turystyki”, 2 (40), s. 51–62.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
