Urbanizacja podmiejskich osiedli letniskowych. Przykład Wiśniowej Góry w strefie podmiejskiej Łodzi
DOI:
https://doi.org/10.18778/0867-5856.19.1-2.10Słowa kluczowe:
urbanizacja, wieś podmiejskaAbstrakt
W artykule przedstawiono rekonstrukcję procesu urbanizacji podłódzkiej wsi Wiśniowa Góra. Powstała ona jako śródleśna wieś rolnicza w 1870 r. Po kilkunastu latach na jej obszar wkroczyła funkcja letniskowa, która w okresie międzywojennym stała się podstawą jej rozwoju. W latach 1945–1989 Wiśniowa Góra stała się osiedlem sypialno-letniskowym. Okres transformacji ustrojowej rozpoczęty po 1989 r. doprowadził współcześnie do upadku funkcji letniskowej i dominacji mieszkaniowej, tym samym przekształcając Wiśniową Górę w suburbie Łodzi
Pobrania
Bibliografia
MATCZAK A., 1982, Funkcja wypoczynkowa strefy podmiejskiej Łodzi, maszynopis pracy doktorskiej, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
Google Scholar
MATCZAK A., 2005, Rozwój podmiejskich osiedli letniskowych w świetle koncepcji cyklu życia obszaru turystycznego. Przykład podłódzkiego letniska w Wiśniowej Górze, [w:] Geografia i sakrum, B. Domański i S. Skiba (red.), t. 2, s. 115–122.
Google Scholar
PRYC B., 1962, Wiśniowa Góra, maszynopis pracy magisterskiej, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
Google Scholar
WILCZAK G., 1984, Funkcja wypoczynkowa osiedla Wiśniowa Góra, maszynopis pracy magisterskiej, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
