Zastosowanie modelu Bülmanna‑Strauba z korektą danych do estymacji stawek składki netto w systemach bonus‑malus ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych

Autor

  • Anna Edyta Szymańska Katedra Metod Statystycznych, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny Uniwersytet Łódzki

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6018.336.01

Słowa kluczowe:

teoria największej wiarygodności, model Bülmanna‑Strauba, system bonus‑malus, stawki składki netto, ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych

Abstrakt

Jednym z elementów procesu taryfikacji w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jest system bonus‑malus. Uwzględnia on w składce „szkodowość” ubezpieczonego przez zwyżki i zniżki składki bazowej, nazywane stawkami składki netto. Celem artykułu jest zaproponowanie metody estymacji stawek składki netto w klasach bonus‑malus portfela ubezpieczeń komunikacyjnych OC osób fizycznych. Do szacowania składki wykorzystano model Bülmanna‑Strauba. W celu poprawy wiarygodności oszacowanych stawek składki dokonano korekty danych w klasach ze zwyżką składki. Przykład zastosowania metody zaprezentowano na podstawie danych uzyskanych z jednego z towarzystw ubezpieczeniowych funkcjonujących na polskim rynku, które zastrzegło sobie anonimowość.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Antonio K., Valdez E. (2012), Statistical concepts of a priori and a posteriori classification in insurance, “AStA Adv Stat Anal”, vol. 96, pp. 187–224.
Google Scholar

Bühlmann H. (1967), Experience Rating and Credibility, “ASTIN Bulletin”, vol. 4(3), pp. 199–207.
Google Scholar

Bühlmann H., Straub E. (1970), Glaubwürdigkeit für Schadensätze, “Mitteilungen der Vereiningung scheizerischer Vesicherungsmathematiker”, p. 111–133.
Google Scholar

Daykin C.D., Pentikäinen T., Pesonen M. (1994), Practical Risk Theory for Actuaries, Chapman & Hall, London.
Google Scholar

Denuit M., Marechal X., Pitrebois S., Walhin J.F. (2007), Actuarial Modelling of Claim Counts. Risk classification, Credability and Bonus‑Malus Systems, J. Wiley & Sons, Chichester.
Google Scholar

Jasiulewicz H. (2005), Teoria zaufania. Modele aktuarialne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław.
Google Scholar

Kaas R., Goovaerts M., Dhaene J., Denuit M. (2001), Modern Actuarial Risk Theory, Kluwer, Boston.
Google Scholar

Kowalczyk P., Poprawska E., Ronka‑Chmielowiec W. (2006), Metody aktuarialne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Google Scholar

Krzyśko M. (1996), Statystyka matematyczna, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Google Scholar

Lemaire J. (1995), Bonus‑Malus Systems in Automobile Insurance, Kluwer, Boston.
Google Scholar

Ostasiewicz W. (red.), (2000), Modele aktuarialne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław.
Google Scholar

Raport o stanie sektora ubezpieczeń po III kwartale 2015 r., Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 2016 r., www.knf.gov [dostęp: 5.10.2016].
Google Scholar

Szymańska A. (2014), Statystyczna analiza systemów bonus‑malus w ubezpieczeniach komunikacyjnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Google Scholar

Opublikowane

2018-09-04

Jak cytować

Szymańska, A. E. (2018). Zastosowanie modelu Bülmanna‑Strauba z korektą danych do estymacji stawek składki netto w systemach bonus‑malus ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica, 4(336), 7–22. https://doi.org/10.18778/0208-6018.336.01

Numer

Dział

Artykuł

Podobne artykuły

<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.