Wysoce D‑efektywny sprężynowy układ wagowy dla parzystej liczby obiektów

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6018.344.02

Słowa kluczowe:

sprężynowy układ wagowy, układ wysoce D-efektywny

Abstrakt

W artykule zaprezentowano problemy związane z wyznaczaniem nieznanych miar obiektów w modelu sprężynowego układu wagowego. Układy te badano przy założeniu, że błędy pomiarów są nieskorelowane i mają równe wariancje. Relacje między parametrami układów wagowych rozważano z punktu widzenia kryteriów optymalności. Analizowano takie układy, w których iloczyn wariancji estymatorów jest możliwie najmniejszy, czyli układy D‑optymalne. W klasach, w których nie istnieją układy D‑optymalne, wyznaczono układy wysoce D‑efektywne. Podano warunki konieczne i dostateczne, przy których spełnieniu układy wysoce efektywne istnieją, oraz ich przykładowe metody konstrukcji.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Banerjee K. S. (1975), Weighing Designs for Chemistry, Medicine, Economics, Operations Research, Statistics, Marcel Dekker Inc., New York.
Google Scholar

Beckman R. J. (1973), An applications of multivariate weighing designs, “Communication in Statistics”, no. 1(6), pp. 561–565.
Google Scholar

Bulutoglu D. A., Ryan K. J. (2009), D‑optimal and near D‑optimal 2k fractional factorial designs of resolution V, “Journal of Statistical Planning and Inference”, no. 139, pp. 16–22.
Google Scholar

Ceranka B., Graczyk M. (2014), The problem of D‑optimality in some experimental designs, “International Journal of Mathematics and Computer Application Research”, no. 4, pp. 11–18.
Google Scholar

Ceranka B., Graczyk M. (2018), Highly D‑efficient designs for even number of objects, “REVSTAT‑Statistical Journal”, no. 16, pp. 475–486.
Google Scholar

Ceranka B., Graczyk M. (2019), Recent developments in D‑optimal designs. Communication in Statistics – Theory and Methods, Accepted to publication.
Google Scholar

Ceranka B., Katulska K. (1987), Zastosowanie optymalnych sprężynowych układów wagowych, “Siedemnaste Colloquium Metodologiczne z Agro‑Biometrii”, PAN, pp. 98–108.
Google Scholar

Harville D. A. (1997), Matrix Algebra from a Statistician’s Point of Perspective, Springer‑Verlag, New York.
Google Scholar

Jacroux M., Notz W. (1983), On the optimality of spring balance weighing designs, “The Annals of Statistics”, no. 11(3), pp. 970–978.
Google Scholar

Jacroux M., Wong C. S., Masaro J. C. (1983), On the optimality of chemical balance weighing design, “Journal of Statistical Planning and Inference”, no. 8, pp. 213–240.
Google Scholar

Masaro J., Wong C. S. (2008a), Robustness of A‑optimal designs, “Linear Algebra and its Applications”, no. 429, pp. 1392–1408.
Google Scholar

Masaro J., Wong C. S. (2008b), D‑optimal designs for correlated random errors, “Journal of Statistical Planning and Inference”, no. 130, pp. 4093–4106.
Google Scholar

Neubauer M. G., Watkins S., Zeitlin J. (1997), Maximal j‑simplices in the real d‑dimensional unit cube, “Journal of Combinatorial Theory”, Ser. A 80, pp. 1–12.
Google Scholar

Raghavarao D. (1971), Constructions and combinatorial problems in design of experiment, John Wiley and Sons, New York.
Google Scholar

Shah K. R., Sinha B. K. (1989), Theory of Optimal Designs, Springer‑Verlag, Berlin.
Google Scholar

Opublikowane

2019-09-30

Jak cytować

Graczyk, M., & Ceranka, B. (2019). Wysoce D‑efektywny sprężynowy układ wagowy dla parzystej liczby obiektów. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica, 5(344), 17–27. https://doi.org/10.18778/0208-6018.344.02

Numer

Dział

Artykuł

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >> 

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.