Świecka i kościelna przynależność administracyjna parafii Korczew

Grzegorz Sztandera

doi:10.18778/1643-0700.15.12

Autor

Grzegorz Sztandera

DOI:

https://doi.org/10.18778/1643-0700.15.12

Słowa kluczowe:

Korczew, przynależność administracyjna, zmiany granic, administracja kościelna

Abstrakt

Parafia Korczew powstała prawdopodobnie już w XIII w. W ciągu kilkusetletniego istnienia wielokrotnie zmieniała swoją przynależność administracyjną, zarówno świecką jak i kościelną. W administracji świeckiej do czasów rozbiorów Polski należała do województwa sieradzkiego. Największa intensyfikacja zmian nastąpiła po II rozbiorze Polski w 1793 r. w zaborze pruskim oraz po powstaniu Królestwa Polskiego (Kongresowego) w roku 1815, kiedy parafia Korczew znalazła się w zaborze rosyjskim. Przynależała wtedy do województwa kaliskiego, przemianowanego w 1837 r. na gubernię. Od czasów po I wojnie światowej, z wyłączeniem lat 1975–1998, kiedy znajdowała się w województwie sieradzkim, należy do województwa łódzkiego. Natomiast w administracji kościelnej najistotniejsza zmiana nastąpiła w roku 1818, kiedy z archidiecezji gnieźnieńskiej parafia przeszła do diecezji włocławskiej, w której pozostaje do dziś.

Bibliografia

Archiwum Główne Akt Dawnych, „Acta Terrestria Siradiensia”, I, folium 3.
Google Scholar

„Schematyzm Diecezji Kujawsko-Kaliskiej” 1820.
Google Scholar

„Schematyzm Diecezji Kujawsko-Kaliskiej” 1869.
Google Scholar

Dekret o reorganizacji dekanatów w diecezji włocławskiej, „Kronika Diecezji Włocławskiej” 1994, t. 77.
Google Scholar

Dekret reorganizacji dekanatu sieradzkiego, „Kronika Diecezji Włocławskiej” 1985, t. 68.
Google Scholar

Gloger Z., Encyklopedja staropolska, t. III, Warszawa 1902.
Google Scholar

Kujawski W., Diecezja kujawsko-kaliska, Włocławek 2011.
Google Scholar

Kujawski W., Kościelne dzieje Sieradza, Włocławek 1998.
Google Scholar

Kumor B., Granice metropolii i diecezji polskich, „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne” 1970, t. 20, s. 253–374.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.31743/abmk.6632

Kumor B., Początki organizacji dekanalnej na ziemiach polskich, „Roczniki Teologiczno- -Kanoniczne” 1960, t. 7, z. 2, s. 89–101.
Google Scholar

Lamprecht M., Sikora A., Rozwój funkcji administracyjnych Szadku. Rys historyczny, „Biuletyn Szadkowski” 2008, t. 8, s. 113–126.
Google Scholar

Łaski J., Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej, t. I, Gniezno 1880.
Google Scholar

Nowy podział dekanatów, „Kronika Diecezji Kujawsko-Kaliskiej” 1917, t. 11.
Google Scholar

Pawluk T., Dekanat, [w:] Encyklopedia katolicka, t. III, Lublin 1979, kol. 1114–1115.
Google Scholar

Rosin R., Warunki naturalne, drogi lądowe i rozwój terytorialno-administracyjny, [w:] Szkice z dziejów Sieradzkiego, red. J. Śmiałowski, Łódź 1977, s. 11–37.
Google Scholar

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 września 1953 r. w sprawie zmiany nazw niektórych gmin w województwie łódzkim, Dz. U. 1953, nr 42, poz. 199, § 1, p. 11.
Google Scholar

Ustawa z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych, Dz. U. 1954, nr 43, poz. 191.
Google Scholar

Wlaźlak W., Organizacja i działalność Konsystorza Foralnego Piotrkowskiego w latach 1819–1918, Częstochowa 2004.
Google Scholar

Zajączkowski S., Studia nad terytorialnym formowaniem się ziemi łęczyckiej i sieradzkiej, Łódź 1951.
Google Scholar