Sprzeciw od decyzji referendarza sądowego w systemie środków zaskarżenia w polskim postępowaniu karnym
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6069.83.09Słowa kluczowe:
referendarz sądowy, sprzeciw, decyzje procesowe, środki zaskarżenia, czynności procesoweAbstrakt
W artykule poruszono problematykę stosunkowo nowego środka zaskarżenia, który został wprowadzony wraz z nowym uczestnikiem procesu karnego – referendarzem sądowym, na mocy ustawy z 23.11.2013 r. Dla dokładniejszego ukazania specyfiki omawianej instytucji oraz wprowadzenia do dalszych rozważań krótko przedstawiono pozycję ustrojową referendarza na gruncie polskiego prawa oraz powierzone mu w postępowaniu karnym czynności. Przeanalizowano tryb wniesienia i rozpatrzenia sprzeciwu, wskazując na ewentualne problemy interpretacyjne z tym związane. Ponadto przeprowadzono rozważania dotyczące charakteru prawnego sprzeciwu od czynności tego urzędnika sądowego w postępowaniu karnym oraz umiejscowienia regulacji dotyczących wniesienia sprzeciwu w ustawie karnoprocesowej. Konkludując, dokonano de lege ferenda analizy możliwości zebrania w jednej części kodeksu, a następnie umiejscowienia regulacji dotyczących sprzeciwu w k.p.k. w przypadku kolejnej nowelizacji.
Pobrania
Bibliografia
Artymiak, Grażyna. 2015. „Ustrój i struktura sądów powszechnych”. W System Prawa Karnego Procesowego. Tom V. Sądy i inne organy postępowania karnego. Red. Zbigniew Kwiatkowski. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Cieślak, Marian. 1984. Polska procedura karna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Google Scholar
Grajewski, Jan. 2012. Przebieg procesu karnego. Warszawa: C.H. Beck.
Google Scholar
Grzegorczyk, Tomasz, Janusz Tylman. 2009. Polskie postępowanie karne. Warszawa: LexisNexis.
Google Scholar
Klejnowska, Monika. 2015. „Skarga karna w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego”. Prokuratura i Prawo 1–2: 135–136.
Google Scholar
Kozak, Aleksandra. 2013. „A jednak niezbędny – rola referendarza sądowego w nowej procedurze karnej”. W Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym. Red. Paweł Wiliński. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Kurowski, Michał. 2015. W Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Red. Dariusz Świecki. Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Marszał, Kazimierz, Radosław Koper, Robert Netczuk, Katarzyna Sychta, Jarosław Zagrodnik, Kazimierz Zgryzek. 2012. W Proces karny. Przebieg postępowania, Red. Kazimierz Marszał. Katowice: Wydawnictwo Volumen.
Google Scholar
Nowak, Tadeusz, Stanisław Stachowiak. 2000. Prawo karne procesowe. Dynamika postępowania. Poznań–Bydgoszcz: Wydawnictwo Branta.
Google Scholar
Nowikowski, Ireneusz. 2000. „Kwestia częściowego cofnięcia sprzeciwów w procesie karnym”. W Środki zaskarżenia w procesie karnym. Księga pamiątkowa ku czci prof. Zbigniewa Dody. Red. Andrzej Gaberle, Stanisław Waltoś. Kraków: Zakamycze.
Google Scholar
Postulski, Kazimierz. 2012. „Udział referendarzy sądowych w postępowaniu karnym według projektu zmian KPK”. Kwartalnik Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury 4: 12–26.
Google Scholar
Skorupka, Jerzy. 2016. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck.
Google Scholar
Stefański, Ryszard Andrzej. 2003. „Postępowanie nakazowe w znowelizowanym kodeksie postępowania karnego”. Prokuratura i Prawo 7–8: 12–25.
Google Scholar
Waltoś, Stanisław. 2008. Proces karny. Zarys systemu. Warszawa: LexisNexis.
Google Scholar
Woźniewski, Krzysztof. 2014. „Referendarz sądowy w postępowaniu karnym (uwagi na tle projektu zmian w kodeksie postępowania karnego)”. Gdańskie Studia Prawnicze 31: 1139–1148.
Google Scholar
Wrona, Zbigniew. 1997. Postępowanie nakazowe w polskim procesie karnym. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC.
Google Scholar
Zgryzek, Kazimierz. 2000. „Warunki dopuszczalności wniesienia sprzeciwu od nakazu karnego”. W Środki zaskarżenia w procesie karnym. Księga pamiątkowa ku czci prof. Zbigniewa Dody. Red. Andrzej Gaberle, Stanisław Waltoś. Kraków: Zakamycze.
Google Scholar
