Rozwój budownictwa turystyczno-wypoczynkowego w Bieszczadach Polskich
DOI:
https://doi.org/10.18778/0860-1119.6.05Abstrakt
W artykule przedstawiono zarys rozwoju budownictwa turystyczno-wypoczynkowego w Bieszczadach Polskich z podziałem na dwa okresy: przedwojenny i powojenny. Autor omawia powstanie ważniejszych obiektów turystycznych, charakteryzując ich lokalizację oraz standard. Pracę kończy ogólna analiza współczesnego rozmieszczenia obiektów turystycznych w polskiej części Bieszczadów.
Pobrania
Bibliografia
Jadam H., 1976, Pionierska społeczność w Bieszczadach, Rzeszów.
Google Scholar
Jastrzębski T., 1986, Ustrzyki pod nowym dachem, „Gościniec", nr 2.
Google Scholar
Juszczyk W., 1985, Studenci w Bieszczadach A. D. 1985, Połoniny 85, Warszawa.
Google Scholar
Kowalik T., 1983, Pod własnym dachem, „Wierchy".
Google Scholar
Krygowski W., 1961, Zagospodarowanie turystyczne Bieszczadów, „Wierchy".
Google Scholar
Krygowski W., 1964, W bogatych czasach naszego pokolenia, „Wierchy".
Google Scholar
Krygowski W., 1973, Zarys dziejów polskiej turystyki górskiej, Warszawa.
Google Scholar
Michałowski W., Rygielski J., 1986, Spor o Bieszczady, Warszawa.
Google Scholar
Moskała E., 1977, Przewodnik po schroniskach PTTK w Bieszczadach i Beskidzie Niskim, Sanok.
Google Scholar
Woyciechowski K., Województwo lwowskie jako teren letniskowy, „Przegląd Krajoznawczy", nr 1–3.
Google Scholar
Wrona J., 1982, Zagospodarowanie turystyczne Bieszczadów Polskich, „Zeszyty Naukowe AE”, nr 153, Kraków,
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
