Turystyka w przestrzeni miejskiej Ustki – polskiego kurortu nadbałtyckiego
DOI:
https://doi.org/10.18778/0867-5856.15.1-2.10Słowa kluczowe:
turystyka, struktura przestrzenna, zdjęcie użytkowania ziemi, kurort nadbałtycki, UstkaAbstrakt
W artykule podjęto próbę weryfikacji popularnego w literaturze naukowej modelu struktury przestrzennej kurortu nadmorskiego oraz przydatności zdjęcia użytkowania ziemi do jego opisu. Przykładowe badania oparte na bezpośrednich studiach terenowych przeprowadzono w Ustce położonej w środkowej części polskiego wybrzeża Bałtyku.
Pobrania
Bibliografia
Liszewski S., 1978, Tereny miejskie. Podział i klasyfikacja, „Zeszyty Naukowe UŁ", ser. II, z. 15, s. 3-33.
Google Scholar
Matczak A., 1999, Segmentacja przestrzenna krajowego rynku turystycznego Ustki, „Turyzm", t. 9, z. 1, s. 105-136.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.18778/0867-5856.9.1.07
Matczak A., Rydz E., 2001, Koncepcja monitoringu ruchu turystycznego w strefie brzegowej Bałtyku (na przykładzie rejonu Ustka-Rowy), [w:] Turystyka jako czynnik rozwoju regionów, miast i obszarów wiejskich, Wyższa Pomorska Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Bydgoszczy, Bydgoszcz, s. 183-193.
Google Scholar
Pearce D., 1987, Tourism Today: A Geographical Analysis. Longman. New York.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.