Zastosowanie modelu Bühlmanna-Strauba do estymacji stawek składki netto zależnych od wieku ubezpieczonych w ubezpieczeniu autocasco
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6018.322.10Słowa kluczowe:
taryfikacja a posteriori, teoria największej wiarygodności, ubezpieczenie autocascoAbstrakt
Jedną z podstawowych zmiennych taryfikacyjnych wykorzystywanych w procesie kalkulacji składki w ubezpieczeniach komunikacyjnych AC jest wiek ubezpieczonego. W ubezpieczeniach tego typu oferowanych przez ubezpieczycieli prowadzących działalność na polskim rynku zmienna ta jest uwzględniana w taryfikacji poprzez zwyżki i zniżki w składce przypisanej nazywane stawkami składki netto. Celem pracy jest zaproponowanie metody estymacji stawek składki netto w grupach portfela ubezpieczeń komunikacyjnych AC osób fizycznych utworzonych według wieku ubezpieczonych. Do szacowania składki wykorzystano jeden z modeli teorii największej wiarygodności tzw. model Bűlmanna-Strauba.
Pobrania
Bibliografia
Antonio K., Valdez E. (2012), Statistical concepts of a priori and a posteriori classification in insurance, “AStA Adv Stat Anal” 96, pp. 187–224.
Google Scholar
Bühlmann H. (1967), Experience Rating and Credibility, “ASTIN Bulletin” 4 (3), pp. 199–207.
Google Scholar
Bühlmann H., Straub E. (1970), Glaubwürdigkeit für Schadensätze, “Mitteilungen der Vereiningung scheizerischer Vesicherungsmathematiker”, pp. 111–133.
Google Scholar
Daykin C.D., Pentiäinen T., Pesonen M. (1994), Practical Risk Theory for Actuaries, Chapman & Hall, London.
Google Scholar
Denuit M., Marechal X., Pitrebois S., Walhin J.F. (2007), Actuarial Modelling of Claim Counts. Risk classification, Credability and Bonus-Malus Systems, J. Wiley & Sons, England.
Google Scholar
Jasiulewicz H. (2005), Teoria zaufania. Modele aktuarialne, Wyd. AE im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław.
Google Scholar
Kaas R., Goovaerts M., Dhaene J., Denuit M. (2001), Modern Actuarial Risk Theory, Kluwer, Boston.
Google Scholar
Krzyśko M. (1996), Statystyka Matematyczna, Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
Google Scholar
Kowalczyk P., Poprawska E., Ronka-Chmielowiec W. (2006), Metody aktuarialne, PWN, Warszawa.
Google Scholar
Lemaire J. (1995), Bonus-Malus Systems in Automobile Insurance, Kluwer, Boston.
Google Scholar
Szymańska A. (2014), Statystyczna analiza systemów bonus-malus w ubezpieczeniach komunikacyjnych, Wyd. UŁ, Łódź.
Google Scholar