KAPITAŁ DOCELOWY JAKO NARZĘDZIE ZARZĄDZANIA RYZYKIEM W GOSPODARKACH WSCHODZĄCYCH. PRZYPADEK POLSKI

Abstrakt

Niniejszy artykuł odnosi się do siły oddziaływania zarówno organów nadzoru, jak i samych uczestników rynku na wykorzystywanie kapitału docelowego jako narzędzia zarządzania ryzykiem. Zostały w nim zestawione czynniki istotne na rynku finansowym w okresie transformacji. W artykule analizie poddano interakcje między tymi czynnikami a stosowaniem kapitału docelowego jako narzędzia zarządzania ryzykiem. Stawiamy hipotezy, że istnieje słaba zależność statystyczna między wartością goodwillu a występowaniem kapitału docelowego w spółkach publicznych oraz słaba statystyczna zależność między statusem podmiotu jako przedsiębiorstwa bankowego a występowaniem w nim kapitału docelowego. Zastosowanie procedur logitowych do danych dotyczących spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, pozwoliło sformułować wnioski odnoszące się do wszystkich 386 podmiotów domicylowanych  Polsce, notowanych 30 grudnia 2011 r.  Stwierdziliśmy, że częściowo efektywny rynek nie wymusza  skutecznie zastosowania mechanizmu kapitału docelowego jako narzędzia zarządzania ryzykiem. Wskazujemy, że siły rynkowe są zastępowane wymogami nadzorczymi; dlatego rozwój skutecznych narzędzi zarządzania ryzykiem jest związany z aktywnością regulatora i nadzorcy rynku finansowego.