Przestrzeń publiczna i usługowa miasta o funkcji uzdrowiskowej

Wojciech Wójcikowski

doi:10.18778/1508-1117.15.13

Autor

Wojciech Wójcikowski Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, Katedra Planowania Przestrzennego i Ochrony Środowiska

DOI:

https://doi.org/10.18778/1508-1117.15.13

Słowa kluczowe:

małe miasta, miasta uzdrowiskowe, przestrzeń publiczna, przestrzeń usługowa

Abstrakt

W Polsce miejscowości uzdrowiskowe to w większości miasta małe i średniej wielkości. Przestrzeń miejscowości posiadających na swym terenie tradycyjną bazę leczniczą ukształtowana jest odmiennie od innych miejscowości, charakteryzuje się przede wszystkim większą ilością i różnorodnością usług podstawowych oraz większą ilością przestrzeni służącej rekreacji, większą ilością obiektów sportowych i kulturalnych służącą nie tylko mieszkańcom, ale kuracjuszom i turystom. W większości przypadków usługi te zlokalizowane są w przestrzeniach leczniczych, jakkolwiek standard tych obiektów jest zróżnicowany. Dodatkowymi usługami w wielu uzdrowiskach są usługi sportu, istotne nie tylko z uwagi na walory rekreacyjne, ale także ważne dla uzupełnienia terapii.

Bibliografia

Atlas uzdrowisk polskich, 1990, PPWK, Warszawa–Wrocław
Google Scholar

Badania przestrzenno-programowe statutowych i potencjalnych miejscowości uzdrowiskowych położonych w dorzeczu Górnej Wisły z punktu widzenia możliwości ich rozwoju oraz wygrania konkurencji z innymi, europejskimi ośrodkami lecznictwa balneologicznego, 2006, Projekt badawczy KBN nr 5 T07 024, pod kier. E. Węcławowicz-Bilskiej, PK, Kraków.
Google Scholar

Burzyński T., Golba J., Pyka J., Szymańczyk J., 2004, Analiza przekrojowa wybranych zagadnień związanych z turystyką uzdrowiskową, Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP, Instytut Turystyki w Krakowie, Krynica‒Kraków
Google Scholar

Glaus G., 1975, Wymagania dotyczące planowania ośrodka kuracyjnego z punktu widzenia gościa uzdrowiskowego i pacjenta oraz lekarza i terapeuty, „Problemy Uzdrowiskowe”, nr 9‒10
Google Scholar

Glaus G., 1977, Planowanie i architektura uzdrowiskowa, „Problemy Uzdrowiskowe”, nr 9.
Google Scholar

Groch J., 1991, Badania diagnostyczne uzdrowisk polskich z zastosowaniem metod analizy porównawczej, UJ, Kraków
Google Scholar

Jastrzębski L., Madeyski A., Potocki L., 1958, Podstawy balneotechniki, Arkady, Warszawa
Google Scholar

Kaczmarska E., 2002, Uzdrowisko i jego przestrzeń społeczna. Wybrane zagadnienia przestrzenne polskich uzdrowisk karpackich w aspekcie integracji europejskiej, Zeszyt Naukowy, nr 47, Politechnika Krakowska, Kraków.
Google Scholar

Kozłowska-Szczęsna T., Błażejczyk K., Krawczyk B., Limanówka D., 2002, Bioklimat uzdrowisk polskich i możliwości jego wykorzystania w lecznictwie, Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, PAN, Warszawa
Google Scholar

Madeyski A., 1966, Urządzenia sanitarno-techniczne w uzdrowiskach, Arkady, Warszawa
Google Scholar

Węcławowicz-Bilska E., 1983, Wartości przestrzenne i estetyczne historycznych założeń urbanistycznych w zdrojowiskach polskich, PAN, Oddz. Kraków, Wydawnictwo Pokonferencyjne, Kraków
Google Scholar

Węcławowicz-Bilska E., 1990, Historyczne założenia zdrojowisk w kształtowaniu współczesnych ośrodków balneologicznych w Polsce, Politechnika Krakowska, Kraków
Google Scholar

Węcławowicz-Bilska E., 1998, Zdrojowiska w obrębie wpływu dużego miasta i aglomeracji, Politechnika Krakowska, Kraków
Google Scholar

Węcławowicz-Bilska E., 2008, Uzdrowiska polskie, Politechnika Krakowska, Kraków
Google Scholar

Wójcikowski W., 2007, Środowisko przyrodnicze uzdrowisk Małopolski [w:] Węcławowicz-Bilska E. (red.), Ochrona środowiska w planowaniu przestrzennym, Politechnika Krakowska, Kraków.
Google Scholar