Nie-miejsca i prawo: wstępne rozważania
DOI:
https://doi.org/10.18778/0208-6069.94.02Słowa kluczowe:
zwrot przestrzenny, geografia prawna, Marc Augé, nie-miejsca, prawoAbstrakt
W kontekście obszernej literatury na temat koncepcji nie-miejsc Marca Augé, włącznie z jej wieloma aplikacjami w różnych dziedzinach, a także stale rozwijanych geograficzno-prawnych analiz, zaskakujące jest, że dotąd nie przeprowadzono bardziej skupionej dyskusji nad nie-miejscami i prawem. Celem tego artykułu jest rozpoczęcie wypełniania tej luki. Skupia się on na oryginalnym ujęciu koncepcji Augé i wyróżnia trzy poziomy nie-miejsc: ich obiektywny, materialny poziom (np. budynki nie-miejsc); intersubiektywny, społeczny poziom (specyficzna, wyróżniająca atmosfera nie-miejsc, taka jak panująca w nich anonimowość i poczucie zdystansowania), oraz wyłącznie indywidualny, subiektywny poziom (to, jak poszczególni ludzie oceniają konkretne nie-miejsce). W artykule przekonuje się nie tylko do tego, że Augé jest uwrażliwiony na prawo już w jego pierwotnym ujęciu nie-miejsc. Ponadto prawo – jakkolwiek bezpośrednio nieistotne dla subiektywnego poziomu – jest bardzo ważne dla poziomów obiektywnego i intersubiektywnego nie-miejsc, jako, ostatecznie, czynnik współkonstytuujący te aspekty komentowanego rodzaju miejsc.
Pobrania
Bibliografia
Anders, Gerhard. 2009. “The New Global Legal Order as Local Phenomenon: The Special Court for Sierra Leone.” In Spatializing Law: An Anthropological Geography of Law in Society. 137–156. Edited by Franz von Benda-Beckmann, Keebet von Benda-Beckmann and Anne Griffiths. Farnham: Ashgate.
Google Scholar
Augé, Marc. 1999. An Anthropology for Contemporaneous Worlds. Translated by Amy Jacobs. Stanford: Stanford University Press.
Google Scholar
Augé, Marc. 2008. Non-Places: An Introduction to Supermodernity. Translated by John Howe. Second English-language Edition. London and New York: Verso.
Google Scholar
Barr, Olivia. 2016. A Jurisprudence of Movement: Common Law, Walking, Unsettling Place. Abingdon and New York: Routledge.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315724737
Blank, Yishai and Issi Rosen-Zvi. 2010. “The Spatial Turn in Legal Theory.” HAGAR: Studies in Culture, Polity and Identities 10(1): 37–60.
Google Scholar
Bosteels, Bruno. 2003. “Nonplaces: An Anecdoted Topography of Contemporary French Theory.” Diacritics 33(3/4): 117–139.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1353/dia.2006.0003
Cohen, Julie E. 2008. “Privacy, Visibility, Transparency, and Exposure.” The University of Chicago Law Review 75(1): 181–201.
Google Scholar
Costas, Jana. 2013. “Problematizing Mobility: A Metaphor of Stickiness, Non-Places and the Kinetic Elite.” Organization Studies 34(10): 1467–1485.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1177/0170840613495324
Coyne, Richard and James Stewart. 2007. “Orienting the Future: Design Strategies for Non-Place.” In Designing for the 21st Century: Interdisciplinary Questions and Insights. 79–90. Edited by Tom Inns. Aldershot: Gower.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315264660-6
Czaja, Dariusz. 2013. “Nie-miejsca: Przybliżenia, rewizje” [“Non-places: Approximations, Revisions”]. In Inne przestrzenie, inne miejsca: Mapy i terytoria [Other Spaces, Other Places: Maps and Territories]. 79–90. Edited by Dariusz Czaja. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Google Scholar
Dahlberg, Leif. 2016. Spacing Law and Politics: The Constitution and Representation of the Juridical. Abingdon and New York: Routledge.
Google Scholar
Delaney, David. 2010. The Spatial, the Legal and the Pragmatics of World-Making: Nomospheric Investigations. Abingdon: Routledge.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9780203849101
English, Penny. 2003. “Space and Time: The Genius Loci of Ancient Places.” Law and Geography: Current Legal Issues Volume 5: 465–482. Edited by Jane Holder and Carolyn Harrison. Oxford: Oxford University Press.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199260744.003.0022
Fitzgerald, Ruth and Linda Robertson. 2006. “Inhabiting the Places and Non-Places of a Residential Home: A Case Study from New Zealand.” Sites: New Series 3(1): 48–71.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.11157/sites-vol3iss1id40
Freestone, Robert and Edgar Liu, Eds. 2016. Place and Placelessness Revisited. New York and Abingdon: Routledge.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315676456
Gebauer, Mirjam, Helle Thorsøe Nielsen, Jan T. Schlosser and Bent Sørensen, Eds. 2015. Non-Place: Representing Placelessness in Literature, Media and Culture. Aalborg: Aalborg University Press.
Google Scholar
Goffman, Erving. 1961. Asylums: Essays on the Social Situation of Mental Patients and Other Inmates. New York: Anchor Books.
Google Scholar
Hertogh, Marc. 2018. Nobody’s Law: Legal Consciousness and Legal Alienation in Everyday Life. London: Palgrave Macmillan.
Google Scholar
Maniscalco, Anthony. 2015. Public Spaces, Marketplaces, and the Constitution: Shopping Malls and the First Amendment. Albany: State University of New York Press.
Google Scholar
Merriman, Peter. 2009. “Marc Áuge on Space, Place and Non-Places.” The Irish Journal of French Studies 9: 9–29.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.7173/16491335.2009.09.01.009
Philippopoulos-Mihalopoulos, Andreas. 2015. Spatial Justice: Body, Lawscape, Atmosphere. Abingdon: Routledge.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.4324/9781315780528
Ritzer, George. 2007. The Globalization of Nothing 2. Thousand Oaks: Pine Forge Press.
Google Scholar
Tawil-Souri, Helga. 2011. “Qalandia Checkpoint as Space and Nonplace.” Space and Culture 14(1): 4–26.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1177/1206331210389260
Whitecross, Richard W. 2009. “Migrants, Settlers and Refugees: Law and the Contestation of ‘Citizenship’ in Bhutan.” In Spatializing Law: An Anthropological Geography of Law in Society. 57–74. Edited by Franz von Benda-Beckmann, Keebet von Benda-Beckmann and Anne Griffiths. Farnham: Ashgate.
Google Scholar
Young, Alison. 2014. Street Art, Public City: Law, Crime and the Urban Imagination. Abingdon and New York: Routledge.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.