W myśleniu o prawie. Próba zarysowania pewnych problemów

Abstrakt

Autor podejmuje problem roli poznawczej procesów intelektualnych sferze obiektów intelektualnych, do których należy również prawo stanowione. Tylko na mocy procesów intelektualnych skupionych na prawie można poznawczo udostępnić je innym. Wbrew konceptualistom, a przede wszystkim Kelsenowi, trzeba wówczas odejść od determinowania doktryny prawa siatką pojęciową, jako podstawowym środkiem kontroli podejmowanych zagadnień prawnych. Nie można przyjąć tezy, że to co nie jest weryfikowalne w takiej siatce nie może być traktowane jako heureza prawa. Autor wyodrębnia tzw. wysoką wykładnię, która ma to do siebie, że polega na przebiegu przez całe prawo, a w tym rozwój myśli prawniczej nad prawem i konsekwencji prawa. Nie ma czegoś takiego jak rozwój prawa w empirycznym jego sensie. Natomiast myśl nad nim za pośrednictwem wykładni, odpowiednio połączonej z interpretacją na wysokim poziomie, kontemplowanie go poprzez połączenie rozważań prawnych z interpretacją na wysokim poziomie powinno być, zdaniem Autora, uznane za najgłębszy przejaw refleksyjności kultury prawnej.