Aristotelian truth in administrative procedure and administrative court proceedings

Authors

  • Waldemar Gontarski

DOI:

https://doi.org/10.18778/0208-6069.73.06

Keywords:

Aristotelian truth, material truth, objective truth, administrative procedure, administrative court proceedings

Abstract

The contemporary truth reconstructed in a trial reflects differences between the Aristotelian truth in terms of its essence and criterion (material truth – veritas est adaequatio rei et intellectus – ad Aristotle, The Metaphysics IV.7.[1011b 26-27])- and its practical realisation (objective truth – in medio stat veritas – ad Aristotle, Nicomachean Ethics II.7.[1108a 19–20]). In a non-adversarial processes – such as the Polish criminal trial - as opposed to the Anglo-Saxon one - the Polish administrative procedure (an administrative court has only a controlling function, not a reformative one and does not ascertain facts on its own) or separate proceedings in the Polish civil procedure – the court is expressis verbis obliged to reconstruct the objective truth (i.e. the truth which can be ascertained by a man meeting the diligentia boni patris familias standard) and not the material truth. Nonetheless, if the judicial truth understood in this way (the truth ascertained by the court; if the court does not demonstrate an evidential initiative, then it will not ascertain the truth, but it will merely assess the reliability of the evidence submitted as in the Anglo-American criminal trial) will differ from the material truth, it can act as a statutory premise to resume the proceedings. That is, generally speaking, the main difference between the inquisitorial and the adversarial models.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Alexy Robert. 1985. Theorie der Grundrechte. Baden-Baden.
Google Scholar

Aristoteles 2007.Die Nikomachische Ethik. tł. Olof Gigon. Düsseldorf.: Artemis & Winkler.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1515/9783050092256

Aristotle. 1894. Etyka nikomachejska. (tekst grecki). Oxford : Clarendon Press.
Google Scholar

Aristotle. 1924. Metaphysics, tł. Waldemar Gontarski, Oxford : Clarendon Press.
Google Scholar

Aristotle. 1957. Politics III.2. tł. Ernest Barker. Oxford : Clarendon Press.
Google Scholar

Aristotle. 2002. Nicomachean Ethics. tł. Sarah Broadie, Christopher Rowe. Oxford : Clarendon Press.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1093/oseo/instance.00262114

Arystoteles. 2003. O niebie. W Dzieła wszystkie, T. 2, tł. Paweł Siwek, Warszawa : Wydawnictwo Naukowe.
Google Scholar

Bojańczyk Antoni. 2011. Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawnoporównawczej. Warszawa : Wolters Kluwer Polska.
Google Scholar

Cicero. 1931. Pro Murena. XXX, 62. W M. Tullius Cicero, Orationes: Pro L. Murena Oratio. Pro Archia Poeta Oratio, 33. Lwów : Książnica Atlas.
Google Scholar

Cicero. 1987. The Speeches. In Catilinam I–IV. Pro Murena. Pro Sulla. Pro Flacco, tł. Coll MacDonald. London.
Google Scholar

Cyceron Marek Tulliusz. 2003. Mowa w obronie Mureny. W Mowy, tł. Julia Mrukówna, 105. Kęty : Wydawnictwo Antyk.
Google Scholar

Czeżowski Tadeusz. 1967. „W sprawie deontologii pracownika naukowego” Etyka nr 2 : 118.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.14394/etyka.217

Dębiński Antoni. 2004. Rzymskie prawo prywatne. Kompendium. Lublin : Wydawnictwo KUL.
Google Scholar

Dripps Donald. 2011. The Substance-Procedure Relationship in Criminal Law. W Philosophical Foundations of Criminal Law, red. Anthony Duff, Stuart Green, 416- 418. Oxford : University Press.
Google Scholar DOI: https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199559152.003.0018

Dworkin Ronald. 1978. Taking Rights Seriously. London : Duckworth.
Google Scholar

Giaro Tomasz. 2011. Rzymskie prawdy prawnicze. Eksperyment myślowy. W Aurea praxis, aurea theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. T. 2, red. Jacek Gudowski, Karol Weitz, 2967. Warszawa : LexisNexis.
Google Scholar

Gizbert-Studnicki Tomasz. 2009. „Prawda sądowa w postępowaniu cywilnym„ Państwo i Prawo (7).
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2012. „Zagadnienia definicyjne. Cz. 1.” Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej 2 :59.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2002. „Członkostwo partnerskie. Nie da się pogodzić zasady niedyskryminacji z wprowadzaniem dyskryminujących przepisów określających sposób ustalania wysokości dopłat bezpośrednich dla polskich rolników” Rzeczpospolita z dnia 8.07.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2003. „Jaka prawda obowiązuje dziennikarza. Po wyroku Sądu Najwyższego w sprawie Aleksander Kwaśniewski – „Życie” ” Rzeczpospolita z dnia 20.05.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2004. „Ile prawdy w prawdzie. Polemika. Domaganie się dowodu prawdy od dziennikarz przestrzegającego szczególnej staranności jest sprzeczne ze standardami Rady Europy i z zasadami racjonalnego myślenia” Rzeczpospolita z dnia 9.07.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2004. Dziennikarz jako pracownik. Analiza systemowa sporów sądowych, (rozprawa doktorska obroniona w 2005 r.). Warszawa : Uniwersytet Warszawski.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2005. „Ochrona dobrego imienia osoby prawnej na przykładzie ‘afery Orlenu” Gazeta Sądowa 1 : 14.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2007. „Przyczynek do konstytucyjnej teorii dowodów, czyli kiedy nagranie magnetofonowe jest dowodem z dokumentu, a kiedy dowodem rzeczowym. Glosa aprobująca do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2007 r., III KK 237/06” Gazeta Sądowa 9 : 33.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2009. Toksyczne opcje walutowe. Zarys teorii prawa na przykładzie polskich opcji walutowych. Warszawa : Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2013. Aitia - wina arystotelesowska. Cz. 2. Warszawa : Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2013. „Aitia – wina arystotelesowska. Zagadnienia definicyjne. Cz. 2”. Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej 1 : 85.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2013. Prawda w postępowaniu karnym. W Pojęcie, miejsce i znaczenie prawdy w procesie karnym, red. Karolina Kremens, Jerzy Skorupka, 187. Wrocław : Oficyna Prawnicza.
Google Scholar

Gontarski Waldemar. 2013. Sprawca nieumyślny a sprawca przypadkowy. W Profesor Marian Cieślak – osoba, dzieło, kontynuacje, red. Wojciech Cieślak, Sławomir Steinborn, 236-237. Warszawa : Lex a Wolters Kluwer business.
Google Scholar

Jakubecki Andrzej. 1998. „Kontradyktoryjność a poznanie prawdy w procesie cywilnym w świetle zmian kodeksu postępowania cywilnego” Przegląd Sądowy 10 : 64.
Google Scholar

Jevons William. 1922. Logika. tł. Czesław Znamierowski, Warszawa : Trzaska, Evert i Michalski.
Google Scholar

Kardas Piotr. 2012. Zasada prawdy materialnej a kontradyktoryjność postępowania dowodowego. Przeciwstawne czy komplementarne zasady procesu karnego W Adwokatura jako uczestnik procesu legislacyjnego, red. Jacek Giezek, Andrzej Malicki, 60. Warszawa : Wolters Kluwer Polska.
Google Scholar

Kmiecik Romuald. 2013. „ „Dowód prywatny” i tzw. zasada swobody dowodzenia w postępowaniu karnym” Państwo i Prawo (2) : 33.
Google Scholar

Knysiak-Molczyk Hanna. 2014. Komentarz do art. 174 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi W Skarga i skarga kasacyjna w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Komentarz. Orzecznictwo, red. Hanna Knysiak-Molczyk, LexPolonica nr 25114. LexisNexis.
Google Scholar

Kochanowski Janusz. 1991. „Standard ‘rozsądnego człowieka’ w prawie karnym” Studia Iuridica T. XX : 125-134.
Google Scholar

Kotarbiński Tadeusz. 1999. Prakseologia. cz. 1. Wrocław : Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Google Scholar

Lawrenc F. 2012. Gadamer’s Hermeneutics and Aristotle’s Practical Philosophy. W Hermeneutic Rationality. La rationalité herméneutique, vol. 3, red. Maria Luisa Portocarrero, Luis Antonio Umbelino, Andrzej Wierciński, 209. Berlin : Lit-Verlag.
Google Scholar

Manowska Małgorzata. 2003. Postępowania odrębne w procesie cywilnym, Warszawa : LexisNexis.
Google Scholar

Mariański Adam. 2003. „Glosa do wyroku NSA z dnia 24 lipca 2002 r., SA/Sz 1508/01” Glosa 3.
Google Scholar

Przybysz Piotr. 2007. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa : LexisNexis.
Google Scholar

Przybysz Piotr. 2007. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa : LexisNexis.
Google Scholar

Sawczuk Mieczysław. 1985. Teorie prawdy w prawie cywilnym (procesowym i materialnym). W Studia z prawa postępowania cywilnego. Księga pamiątkowa ku czci Zbigniewa Resicha, red. Maria Jędrzejewska, Tadeusz Ereciński, 261. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Google Scholar

Supernat Jerzy. 1984. Odesłanie do zasad prakseologicznych w prawie administracyjnym, Wrocław : Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Google Scholar

Twardowski Kazimierz. 1965. Z logiki przymiotników. W Wybrane pisma filozoficzne, 374. Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Google Scholar

Waśkowski Eugeniusz. 1933. Podręcznik prawa cywilnego. Wilno 1933.
Google Scholar

Waśkowski Eugeniusz. 1932. System procesu cywilnego. Wilno : (Drukarnia Zorza).
Google Scholar

Zieliński Maciej. 1979. Poznanie sądowe a poznanie naukowe. Poznań : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Google Scholar

Published

2014-01-01

How to Cite

Gontarski, W. (2014). Aristotelian truth in administrative procedure and administrative court proceedings. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica, (73), 79–110. https://doi.org/10.18778/0208-6069.73.06

Issue

Section

Articles