Sandomierz – miasto historyczne jako ośrodek turystyki
DOI:
https://doi.org/10.18778/0867-5856.27.2.03Słowa kluczowe:
Sandomierz, miasto historyczne, turystykaAbstrakt
Sandomierz należy do najstarszych polskich miast, a jego początki sięgają okresu wczesnopiastowskiego. Tysiącletnia historia miasta uwidacznia się w zachowanym po dziś dzień zabytkowym zespole urbanistyczno-architektonicznym, który szczęśliwie przetrwał pożogi wojenne. Dzisiejszy obraz „turystycznego” Sandomierza nieodzownie łączy się z realizowanym w plenerach miasta serialem „Ojciec Mateusz”, który stał się niezwykle ważnym środkiem promocji walorów turystycznych miasta oraz kreowania jego wizerunku jako przyjemnego i przychylnego dla turystów miejsca. Potwierdza to rozwój zarówno infrastruktury turystycznej, jak i wyraźny wzrost ruchu turystycznego, jaki obserwuje się po 2008 r. Miasto ma do zaoferowania także wiele innych walorów, które stopniowo stają się przesłanką rozwoju nowych form turystyki.
Pobrania
Bibliografia
ASHWORTH G.J., 1993, Heritage planning: An approach to managing historic cities, [w:] Z. Zuziak (red.), Managing historic cities, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków, s. 27–47.
Google Scholar
ASHWORTH G.J., TUNBRIDGE J.E., 1990, The tourist-historic city, Belhaven Press, London.
Google Scholar
DOI: https://doi.org/10.1080/00420989120081191
CZARNECKI R., 1996, Wyżyna Sandomierska. Część wschodnia, t. I. Komponenty krajobrazu geograficznego, nakład aut.
Google Scholar
FARACIK R., KUREK W., MIKA M., PAWLUSIŃSKI R., 2015, „ Stare ” i „ nowe ” wartości w turystyce miejskiej. Zarys problematyki, [w:] P. Trzepacz, J. Więcław-Michniewska, A. Kołoś (red.), Miasto w badaniach geografów, t. 1., Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Jagielloński, Kraków, s. 121–133.
Google Scholar
FLOREK M., 2005, Sandomierski ośrodek grodowo-miejski w średniowieczu, Wyd. Naukowe Semper, Warszawa.
Google Scholar
KALINOWSKI W., 1986, Sandomierz, [w:] W. Kalinowski (red.), Zabytki urbanistyki, architektury w Polsce. Odbudowa i konserwacja, t. 1. Miasta historyczne, Arkady, Warszawa, s. 421–436.
Google Scholar
KALINOWSKI W, LALIK T., PRZYPKOWSKI T., RUTKOWSKI H., TRAWKOWSKI S., 1956, Sandomierz. Budownictwo i architektura, Warszawa.
Google Scholar
KAPŁAN M., 2014, Szlakiem sandomierskich winnic, [w:] J. Suszyna (ed.), Powrót do tradycji winiarskich ziemi sandomierskiej, Towarzystwo Naukowe Sandomierskie, Sandomierz, s. 102–112.
Google Scholar
KĘSIK T., 1998, Uprawa moreli i brzoskwiń jako osobliwość krajobrazu ziemi sandomierskiej, [w:] T. Puszkara (red.), Osobliwości przyrody ziemi sandomierskiej, Towarzystwo Naukowe Sandomierskie, Sandomierz, s. 30–38.
Google Scholar
MIKOŚ T., CHMURA J., TAJDUŚ A., 2013, Górnicze metody ratowania zabytkowych dzielnic staromiejskich, Wyd. Akademii Górniczo-Hutniczej, Kraków.
Google Scholar
MYJAK J., 2013 (ed.), Zarys dziejów prawobrzeżnego Sandomierza, Myjakpress, Sandomierz.
Google Scholar
PAŁYS S., WĘGOREK T., 1998, Wąwozy lessowe jako osobliwość okolic Sandomierza, [w:] T. Puszkara (red.), Osobliwości przyrody Ziemi Sandomierskiej, Towarzystwo Naukowe Sandomierskie, Sandomierz, s. 21–29.
Google Scholar
SZPARA K., MUSZ R., 2016, Turystyka filmowa w Sandomierzu, „Prace Geograficzne”, 145, s. 31–45, DOI: 10.4467/20833113PG.16.011.5400.
Google Scholar
WÓDZ B. (red.), 2008, 35 lat krzemienia pasiastego w biżuterii, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, Sandomierz.
Google Scholar
WÓDZ B., 2009, Sandomierski kamień optymizmu, [w:] P. Król (red.), Historia krzemienia, Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce, s. 104–110.
Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
