Instrukcja redakcyjna

Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego prowadzi stały nabór tekstów do recenzowanego półrocznika TECHNE. Seria nowa. Zakres tematyczny periodyku obejmuje zagadnienia z zakresu historii sztuki (od starożytności do współczesności), teorii konserwacji zabytków i ochrony dziedzictwa kulturowego, krytyki artystycznej oraz muzealnictwa. Wszystkie opublikowane artykuły dostępne są w Otwartym Dostępie (Open Access) na licencji CC BY-NC-ND. Półrocznik jest wydawany zgodnie z zasadami Kodeksu Postępowania Komitetu ds. Etyki Wydawniczej (Committee on Publication Ethics – COPE).

Zasady przyjmowania tekstów do druku:

  1. Do publikacji mogą być zgłaszane artykuły (o objętości ok. 40 tys. znaków ze spacjami) oraz sprawozdania z konferencji i recenzje wystaw (o objętości ok. 10-15 tys. znaków ze spacjami).
  2. Redakcja przyjmuje do druku wyłącznie teksty, które nie były w całości ani w części publikowane (również w innych wersjach językowych oraz na stronach Internetowych), są efektem własnych badań i nie naruszają praw autorskich osób trzecich. Artykuły zgłaszane do półrocznika powinny stanowić ważny wkład w badania nad podjętą przez Autora problematyką.
  3. Proces naboru artykułów odbywa się w dwóch etapach. W pierwszej kolejności zgłaszać należy abstrakty przyszłych tekstów (o objętości 4-8 tys. znaków ze spacjami). Po selekcji i akceptacji propozycji potencjalni Autorzy powinni przekazać gotowe prace, przygotowane z zgodzie z „Wytycznymi edytorskimi”.
  4. Ostateczną decyzję o akceptacji tekstu do druku podejmuje Redaktor Naczelny po konsultacji z Komitetem Redakcyjnym. Każdy z artykułów przyjętych przez Redakcję jest oceniany przez dwóch niezależnych recenzentów spoza jednostki afiliowanej przez Autora (z zachowaniem zasady podwójnej anonimowości). Do publikacji dopuszczone mogą być jedynie prace, których recenzje zawierają jednoznaczny wniosek o akceptacji do druku.
  5. Redakcja oraz Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego podpisują z Autorem tekstu umowę. Twórcy artykułów, recenzji i sprawozdań mają także obowiązek złożenia „Oświadczenia autorskiego”.

Zasady dla autorów

Prosimy o dostosowanie artykułów do następujących wytycznych formalnych:

Zasady ogólne:

  1. Artykuł należy dostarczyć w wersji cyfrowej, w formacie DOC (tekst zasadniczy zapisany czcionką Times New Roman, wielkość 12 z interlinią 1,5 wiersza).
  2. Długość tekstu nie powinna przekraczać 40 000 znaków ze spacjami i przypisami.
  3. Na 1 stronie prosimy zamieścić imię i nazwisko autora oraz afiliację.

Cytaty:

  1. Cytaty do 3 linijek powinny być zamieszczone w tekście, kursywą.
  2. Cytat powyżej 3 linijek złożone jako cytat blokowy, bez cudzysłowu i kursywy.

Tytuły:

  1. Tytuły rękopisów, publikacji, dzieł sztuki prosimy zapisywać kursywą.
  2. Nazwy konferencji naukowych należy wprowadzać w cudzysłowie, bez kursywy.

Daty i liczebniki:

  1. Słowa „rok”, „wiek”, „miesiąc” powinny być wprowadzane w pełnym brzmieniu (bez skrótów).
  2. W datach dziennych nazwy miesięcy należy zapisywać słownie (np. 15 sierpnia 1534 roku).
  3. Wieki należy zapisywać liczbami rzymskimi (w XVIII wieku, w 2. połowie XVII wieku).
  4. Liczby od 1 do 9 należy zapisywać słownie (zapis cyfrowy możliwy w przypadku wymieniania lub porównywania kilku wartości).
  5. Liczby większe niż 9 powinny być wyrażane cyframi.

 

Przypisy:

W publikowanych tekstach stosujemy skróconą wersję tekstów odsyłaczy i pełną bibliografię zamieszczoną po tekście artykułu. Wszystkie zapisy sporządzamy czcionką Times New Roman, wielkość 10 z interlinią 1 wiersz, wyjustowane;

tekst przypisu dolnego

w przypisie korzystamy z nazwiska autora pisanego WERSALIKAMI, daty rocznej i odniesienia do strony publikacji:

KRASSOWSKI 1987, s. 12.

w przypadku prac posiadających kilku autorów, poszczególne nazwiska rozdzielamy ukośnikiem:

CHRZANOWSKI/KORNECKI 1984, s. 356.

W tekście przypisów odnoszących się do materiałów archiwalnych i dokumentacyjnych posługujemy się skrótami, rozwiniętymi w pełnym tekście bibliografii:

ADW, AAG, Wiz. 45, f. 3.

Jeżeli w tekście nadesłanego artykułu jest cytowanych więcej prac jednego autora pochodzących z tego samego roku, oznaczamy je kolejno małymi literami:

KORPYSZ 2010a, s. 12–17; KORPYSZ 2010b, s. 79.

formy zapisu w bibliografii końcowej

Wszystkie pozycje wymienione w bibliografii poprzedzamy zapisem publikacji wykorzystywanym w tekście przypisów, po której pojawia się właściwy zapis bibliograficzny:

– Imię autora cytowanej pracy pełne, potem nazwisko.

np: KRASSOWSKI 1987 – Witold Krassowski

– Tytuł publikacji książkowej – kursywą. Miejsce wydania według brzmienia oryginalnego.

Rok wydania – cyframi arabskimi.

np: SUCKALE 2008 – Robert Suckale, Stil und Funktion, München 2008.

– Tytuł artykułu w czasopiśmie lub publikacji zbiorowej – kursywą

– Tytuł czasopisma – „ujęty w cudzysłów”. Numer tomu czasopisma – cyframi arabskimi i po spacji, w nawiasie rok wydania, ewentualny numer zeszytu po przecinku, cyframi arabskimi.

np: KARPOWICZ 2010 – Mariusz Karpowicz, O niektórych figurach w polskich nagrobkach XVI–XVII wieku, „Biuletyn Historii Sztuki”, t. 72 (2010), nr 1–2, s. 31–60.

– Tytuł publikacji zbiorowej (zbiór artykułów, wydawnictwa pokonferencyjne, encyklopedyczne lub katalogi wystaw) – kursywą. Redaktor lub wydawca pracy zbiorowej

– pełne imię i nazwisko zapisane jw. w przypadku autorów i poprzedzone skrótem „red.” lub „wyd.” W tekście przypisów tytuły takich publikacji mogą zostać skrócone, w takim przypadku wielkość liter jest zgodna z tytułem oryginalnym.

np: Studia nad sztuką 2010 – Studia nad sztuką Renesansu i Baroku. Programy ideowe w przedsięwzięciach artystycznych w XVI–XVIII wieku, t. 10, red. Irena Rolska-Boruch, Lublin 2010.

– Tytuł rozdziału lub artykułu w publikacji zbiorowej – kursywą. Po przecinku, w nawiasie kwadratowym „w:”, i dalej tytuł wydawnictwa zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami

np: KĘDER 2013 – Wojciech Kęder, Kardynał Angelo Maria Durini – dyplomata, poeta i mecenas. Między Italią, Polską i Francją, [w:] Europejski wiek osiemnasty: uniwersalizm myśli, różnorodność dróg, red. Marek Dębowski, Kraków 2013, s. 33–40.

– Drukowane wydania źródeł – według kolejności zapisu na karcie tytułowej. Tytuł kursywą.

Imię i nazwisko wydawcy zgodnie z podanymi wyżej zasadami odnoszącymi się do autorów i poprzedzone skrótem „wyd.”

– Archiwalia i dokumentacje, na początku nazwa i lokalizacja instytucji przechowującej dokument, po przecinku nazwa zespołu, następnie potencjalna sygnatura i tytuł dokumentu pisany kursywą. Nazwę instytucji i zespołów w przypisach można zastąpić skrótami, np: AKK, Aa7 – Archiwum Kapituły Krakowskiej, Aa 7, Acta Capitularia Ecclesiae Cracoviensis aa. 1577–1587.

WKZ Piotrków – Wojewódzki Konserwator Zabytków, Oddział w Piotrkowie Trybunalskim, Dokumentacja kościoła parafialnego w Kamieńsku, opr. Janusz Bilski, Warszawa 1957.

Odwołania do stron internetowych

Odniesienia do treści prezentowanych na stronach internetowych zarówno w przypisach, jak i w bibliografii końcowej prosimy tworzyć według schematu:

Nazwa, adres www [dostęp: data]

  1. Wykaz zabytków wpisanych do rejestru zabytków nieruchomych woj. łódzkiego, http://www.wuoz.bip.lodz pl/page/12,zabytki.html [dostęp 2.12.2016].

Wyrazy obcojęzyczne:

  1. Wyrazy i wyrażenia w językach obcych należy zapisywać kursywą.

Materiały ikonograficzne

Możliwa jest publikacja maksymalnie 10 ilustracji. Podpisy do zdjęć prosimy przesyłać w odrębnym dokumencie programu Word. Rysunki architektoniczne należy opatrzyć skalą liniową i orientacją.

Spis ilustracji powinien uwzględniać tekst proponowanych podpisów, na końcu opisu powinny znaleźć się informacje o źródle ilustracji, autorze i tytule, roku powstania dzieła lub wykonania zdjęcia, np.:

a) Kraków, Kościół Św. Barbary. Widok od zachodu, fot. autor, 2007.
b) Z. Hendel, Złoty Potok. Pałac Raczyńskich – okno poczwórne fasady z ławą wspartą na ozdobnej konsoli, 1903, Muzeum Narodowe w Krakowie (MNK III-PL.-975).

 

Informacje dodatkowe:

Do artykułu należy załączyć:

– krótkie streszczenie (około 4000 znaków) do tłumaczenia na język angielski