Rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce w świetle unijnego pakietu klimatyczno-energetycznego oraz ustawy o odnawialnych źródłach energii

Abstrakt

W artykule została podjęta próba oceny polskiego prawodawstwa związanego z wykorzystaniem energii ze źródeł odnawialnych, zwłaszcza tego, jak odnosi się ono do rozwoju OZE w świetle dokumentów narzuconych Polsce przez UE. Warto zauważyć, że Polska ma bardzo duży potencjał związany z rozwojem odnawialnych źródeł energii, jest on jednak w niewielkim stopniu wykorzystywany. Prognozy przeprowadzone przez liczne instytucje badawcze wskazują, że największy potencjał mają energia pochodząca z biomasy i biogazu, a także energetyka wiatrowa. Warto zauważyć, że Polska zobowiązała się wobec Unii Europejskiej do zwiększenia produkcji energii z OZE do 2020 roku, poprzez podpisanie pakietu ,,3x20%”. Zobowiązaliśmy się także do zmniejszenia szkodliwych emisji zanieczyszczeń i współpracy na rzecz ochrony środowiska. Wspierać owe działania ma ustawa o OZE, która weszła w życie w 2015 roku. Niestety dokument ten okazał się mało przyjazny dla inwestorów. Nakłada on wiele obowiązków, zaś ewentualne korzyści związane z produkcją energii z odnawialnych źródeł są niedoprecyzowane i opisane w zawiły sposób. Zapewnienie 15% udziału OZE w końcowym zużyciu energii brutto w 2020 roku jest możliwe, lecz pod warunkiem że rząd polski będzie wspierać przedsiębiorców i zapewni im wszystkie niezbędne instrumenty do tego, by mogli bezpiecznie inwestować i rozwijać swoją działalność gospodarczą.