Turystyka i aktywny wypoczynek jako element stylu życia seniorów

Abstrakt

W artykule wskazano relacje między stylem życia, a zdrowiem i jakością życia seniorów w kontekście uwarunkowań i konsekwencji procesu starzenia. Uwzględniając cały złożony i dynamicznie zmieniający się system uwarunkowań decydujących o stylu życia jednostki, stwierdzono, iż "wycofywanie się z życia" osób starszych jest w wielu przypadkach przedwczesne i zbyt zaawansowane. To niepokojące spostrzeżenie skłoniło do refleksji nad możliwościami wykorzystania aktywnego wypoczynku jako narzędzia pozwalającego dłużej zachować dobrą kondycję fizyczną, zdrowie psychiczne i aktywność społeczną, tym samym mogącego skutecznie odsuwać w czasie najdotkliwsze skutki starzenia. Prezentację potencjału, jaki w tym zakresie posiada aktywność turystyczna, poprzedzono rozważaniami nad społecznymi konsekwencjami procesu starzenia oraz specyfiką grupy społecznej "seniorów" z punktu widzenia możliwości i ograniczeń wykorzystania czasu wolnego. Na tym tle pokazano wybrane funkcje turystyki jako zjawiska posiadającego dobroczynny wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne i psychiczne, ale również aktywność społeczną osób starszych. Aktywny wypoczynek pozwala skutecznie rekompensować straty związane z dezaktywacją zawodową i zaprzestaniem pełnienia określonych ról społecznych poprzez budowanie różnych relacji społecznych (również międzypokoleniowych) i przełamywanie izolacji. Ponadto inicjuje proces uczenia się poprzez nowe doświadczenia i kontakty, rozwija zainteresowania i umiejętności przyczyniające się do wzrostu niezależności, pewności siebie i poczucia własnej wartości. Aktywność turystyczna, dostosowana do potrzeb i możliwości osób starszych może w wymierny sposób przyczynić się do poprawy jakości ich życia.