Transhumanizm polityczny – przyszłość bez kryzysu?

Autor

DOI:

https://doi.org/10.18778/1689-4286.42.07

Słowa kluczowe:

transhumanim, transhumanizm polityczny, technoprogresywizm, technolibertarianizm, kryzys

Abstrakt

Jak ma to miejsce w przypadku każdej utopijnej wizji przyszłości, także transhumanizm przynosi pewne propozycje o charakterze społeczno-politycznym. W ostatnich latach po obu stronach Atlantyku zwolennicy tego nurtu podjęli starania, aby idee te znalazły swoją reprezentację w politycznym mainstreamie. W tekście przyglądam się zestawowi charakterystycznych dla politycznego transhumanizmu przekonań, by ocenić ich potencjalną atrakcyjność i efektywność w rozwiązywania problemów, jakim miałyby w domniemaniu zaradzić. W tym celu staram się najpierw przybliżyć ogólną specyfikę politycznego wymiaru transhumanizmu, by następnie wyróżnić dwie dominujące w nim orientacje: technolibertarianim i technoprogresywizm. Na tak zarysowanym tle scharakteryzowane zostaje funkcjonowanie pojęcia kryzysu w retoryce i postulatach politycznych transhumanizmu.

Bibliografia

Barbrook, R., Cameron, A. (1996). Californian Ideology. [w:] Science as Culture, Vol. 6, ss. 44-72.
Zobacz w Google Scholar

Benedikter, R., Siepmann, K., McIntosh, A. (2015). Zoltan Istvan’s “Teleological Egocentric Functionalism”: A Libertarian Philosophical Basis for “Transhumanist” Politics, [w:] Wood, D.W., Karran, A.J. (red.), Envisioning Politics 2.0, https://transpolitica.org/2015/07/02/zoltan-istvans-teleological-egocentric-functionalism-a-libertarian-philosophical-basis-for-transhumanist-politics/ [dostęp z dn. 30.09.2017].
Zobacz w Google Scholar

Bostrom, N. (2003). Transhumanist Values. http://www.nickbostrom.com/ethics/values.pdf [dostęp z dn. 15.07.2018].
Zobacz w Google Scholar

Bostrom, N. (2005). In Defense of Posthuman Dignity, [w:] Bioethics 19, no. 3, s. 202-214.
Zobacz w Google Scholar

Bostrom, N. (2016). Superinteligencja. Scenariusz, strategie, zagrożenia. Gliwice: Helion SA.
Zobacz w Google Scholar

Cole-Turner, R. (red.) (2011). Transhumanism and Transcendence. Christian Hope in an Age of Technological Enhancement. Washington, DC: Georgetown University Press.
Zobacz w Google Scholar

Dambrot, S. M. (2015). Of Mind and Money: Post-Scarcity Economics and Human Nature, [w:] Wood, D.W., Karran, A.J. (red.), Envisioning Politics 2.0, https://transpolitica.org/2015/07/18/of-mind-and-money-post-scarcity-economics-and-human-nature/ [dostęp z dn. 30.09.2017].
Zobacz w Google Scholar

Fukuyama, F. (2004). Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej. Kraków: Znak.
Zobacz w Google Scholar

Habermas, J. (2003). Przyszłość natury ludzkiej. Czy zmierzamy do eugeniki liberalnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Zobacz w Google Scholar

Hayles, K. (1999). How We Became Posthuman. Chicago & London: University of Chicago Press.
Zobacz w Google Scholar

Hellekin, B. (2016). What Agreements and Disagreements Exist Between Conservatism and Transhumanism. http://politics.stackexchange.com/questions/10334/what-agreements-and-disagreements-exist-between-conservatism-and-transhumanism [dostęp z dn. 10.10.2017]
Zobacz w Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2018-09-30

Jak cytować

Misztal, D. (2018). Transhumanizm polityczny – przyszłość bez kryzysu?. Hybris, 42(3), 90–112. https://doi.org/10.18778/1689-4286.42.07

Numer

Dział

Artykuły