Rewitalizacja a kształtowanie miejsc węzłowych struktury przestrzennej śródmieścia – przykłady krakowskie

Autor

  • Daniel Ogrodnik Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, Instytut Projektowania Miast i Regionów

DOI:

https://doi.org/10.18778/1429-3730.48.03

Słowa kluczowe:

struktura przestrzenna, śródmieście, przestrzeń publiczna, miejsca węzłowe

Abstrakt

W swoich badaniach autor koncentruje się na procesach policentrycznego rozwoju struktur metropolitalnych, w szczególności na obszarach śródmiejskich. Propozycją metody interpretacji tych zmian jest spojrzenie na przestrzenną strukturę centrum przez pryzmat miejsc węzłowych. Miejsca te mają duży potencjał koncentrowania aktywności i inwestycji oraz generowania przestrzennych i wirtualnych relacji z innymi ogniskami rozwoju. Ich specyfika jest określona przez szereg atrybutów, takich jak: dostępność transportowa, funkcjonalne powiązania, wartości przestrzenne. Miejsca węzłowe krystalizują strukturę przestrzenną śródmieścia i odgrywają strategiczną rolę w rewitalizacji tej przestrzeni. Szczególny potencjał dla katalizy tych procesów wykazują projekty tworzące węzły mobilności, które są miejskimi konfiguracjami wspomagającymi integrację „przestrzeni podróży” z tkanką miejską. Autor bada wpływ ich planowania i rozwoju na wzmocnienie i krystalizację struktury przestrzennej miasta, ze szczególnym naciskiem na kreowanie atrybutów miejskości. Zagadnienia zostały zilustrowane przeglądem krakowskich przykładów i syntezą zaobserwowanych zjawisk i trendów. W podsumowaniu przedstawiono konkretne wytyczne i założenia planistyczne, a także ogólne tezy o roli rewitalizacji w tworzeniu policentrycznej struktury śródmieścia.

Bibliografia

Hillier B., Space is the machine. A configurational theory of architecture, Space Syntax, UCL, London 2004.
Google Scholar

Juchnowicz S., Śródmieścia miast polskich, Ossolineum, Wrocław 1971.
Google Scholar

Korcelli P., Teoria rozwoju struktury przestrzennej miast, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974.
Google Scholar

Malisz B., Zarys teorii kształtowania układów osadniczych, Arkady, Warszawa 1981.
Google Scholar

Ogrodnik D., Rewitalizacja proekologiczna na przykładzie otoczenia dworców i przystanków kolejowych Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego, „Czasopismo Techniczne”, seria „Architektura”,z. 7‑A, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2007, s. 105–111.
Google Scholar

Podręcznik rewitalizacji. Zasady, procedury i metody działania współczesnych procesów rewitalizacji, Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, Warszawa 2003.
Google Scholar

Zuziak Z.K., O tożsamości urbanistyki, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2008.
Google Scholar

Zuziak Z.K., Rewitalizacja miast i teoria urbanistyki, „Czasopismo Techniczne”, seria „Architektura”, nr 3‑A, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2012, s. 9–18.
Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2018-06-14

Jak cytować

Ogrodnik, D. (2018). Rewitalizacja a kształtowanie miejsc węzłowych struktury przestrzennej śródmieścia – przykłady krakowskie. Gospodarka W Praktyce I Teorii, 48(3), [31]–42. https://doi.org/10.18778/1429-3730.48.03

Numer

Dział

Artykuły naukowe