Small mammals feeding on hypogeous fungi

Abstrakt

Grzyby stanowią pokarm dla wielu gatunków zwierząt. Spośród ssaków, większość gatunków żywi się grzybami w niewielkiej ilości oraz natrafiając na nie w czasie poszukiwania innego pokarmu, jednak dla niektórych gatunków, grzyby mogą stanowić dominujący element diety. Najwięcej przykładów mykofagicznych ssaków można znaleźć wśród małych zwierząt: torbaczy (walabie i kanguroszczury) oraz gryzoni (wiewiórki, myszy i nornice). Grzyby podziemne zajmują bardzo specyficzną niszę ekologiczną, jako partnerzy mykoryzowi drzew, tworzący zamknięte owocniki, nie przystosowane do dyspersji zarodników z prądami powietrza. Z tego powodu głównymi wektorami rozpraszania tych grzybów są zwierzęta odżywiające się podziemnymi owocnikami i roznoszące zarodniki w odchodach. Zwierzęta które regularnie żywią się grzybami posiadają fizjologiczne i morfologiczne adaptacje do trawienia tego typu pokarmu i uzyskania z niego jak największej ilości przyswajalnej materii. Zarodniki pozostają zdolne do dalszego rozwoju po wydaleniu na zewnątrz organizmu zwierzęcego. Badania laboratoryjne wskazują, że w przypadku niektórych gatunków wpływa to wręcz korzystnie na tempo dalszego rozwoju zarodników, oraz na ich zdolność do zawiązywania mykoryzy. Zwierzęta w ekosystemie leśnym zależą od drzew jako od miejsc schronienia, żerowania i rozmnażania. Tyczy się to zarówno gatunków mykofagicznych, roznoszących zarodniki grzybów podziemnych, jak i zwierząt drapieżnych. Z kolei drzewa zależą od grzybów mykoryzowych wpływających na ich rozwój i kondycję. Ważnym jest zatem, aby poszerzać wiedzę o powiązaniach między organizmami tworzącymi ekosystem leśny, gdyż jakiekolwiek zaburzenie w tej sieci zależności (jak na przykład selektywna wycinka drzew, lub ograniczanie populacji gryzoni uznanych za szkodniki), może wpłynąć na pozostałe elementy ekosystemu.